Hilal Sema
@hilalsema_
Neredeyse gece bitmiş ama sürmekte karanlık...
Endüstri Mühendisi
Üniversite
İstanbul
10 Nisan
162 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hayatta daha sonraları, biraz huzur beklersiniz, değil mi? Buna layık olduğunuzu düşünürsünüz. Ben de düşündüm. Ama öte yandan liyakatin ödülünün hayatın işi olmadığını anlamaya başlarsınız.
Hayatta kaldım. "Hikâyeyi anlatmak için hayatta kaldı" insanlar öyle söylerler, değil mi? Bir zamanlar İhtiyar Joe Hunt'a akıcı ama samimiyetten uzak bir dille söylediğim gibi: Tarih, zafer kazananların yalanları değildir; şimdi bunu biliyorum. Tarih daha çok, çoğu ne zafer kazanmış ne de yenilgiye uğramış olan hayatta kalanların anılarıdır.
Sayfa 65
Gelgelelim hukukun gözünde, kendinizi öldürürseniz tanım gereği aklınız başınızda değildi, en azından bu edimi yerine getirdiğiniz vakitte. Hukuk, toplum ve din, aklı başında, sağlıklı olup da kendinizi öldürmenizin olanaksız olduğunu söylüyordu. Belki de bu otoriteler, intiharın akıl yürütme mantığının, sorgu yargıcının maaşını ödeyen devlet tarafından organize edildiği biçimiyle yaşamın doğası ve
değerini şüpheyle sorgulamasından korkuyordu. Sonra,
aklınızı geçici olarak yitirdiğiniz ilan edildiğine göre kendinizi öldürme gerekçelerinizin de delice olduğu varsayılıyor
du.
Okur Takip Önerileri
Zaman içinde yaşıyoruz -zaman bizi tutuyor ve kalıba
döküyor-ama ben bunu çok iyi anladığımı asla hissedememişimdir.
Sayfa 10
Bir çocuk görmeyi ister. Hikâye her zaman boule başlar ve o zaman da böyle başladı. Bir çocuk görmeyi istedi.
“İnsanlar adaletsizliği sadece kendi başlarına gelince düşünüyorlar.”
İlgi duymuyordum. Hiçbir şeye ilgi duymuyordum. Nasıl kaçabileceğime dair hiç fikrim yoktu. Diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. Benim anlamadığım bir şeyi anlamışlardı sanki. Bende bir eksiklik vardı belki de.
Herkes sisteme uyup içine girebileceği bir kalıp bulmak zorundaydı. Doktor, avukat, asker -ne olduğu mühim değildi. Kalıbını bulduktan sonra ileri doğru gitmeye çalışıyordun.
Bir ahmak bağışlanabilir çünkü sadece bir yönde gider ve kimseyi aldatmaz. Aldatanlar üzüyor insanı.
Gece okuyordum kitaplarımı, battaniyenin altında, ısınmış lambayla. O güzelim satırları boğularak okumak. Sihirliydi.
Turgenyev çok ciddi bir yazardı ama beni güldürüyordu, çünkü bir gerçekle ilk karşılaşma gülme duygusu uyandırıyordu insanda. Başka birinin gerçeği sizin de gerçeğinizse ve o bunu sizin için dillendiriyorsa müthiştir.
Başka birine güvenmenin bir getirisi yoktu. İş yoktu insanlarda.
Sayfa 133Kitabı okudu
Yoksulları kobay olarak kullanıp, yöntem başarılı olursa zenginlere uyguluyorlardı. Yöntem başarılı olmamışsa başka yöntemlerin denenebileceği başka yoksullar vardı.
Sayfa 125Kitabı okudu