Yılbaşılı bir gecenin vaktinde
Seferdeki gemicilerin türkülerini söyler yüreğim
Penceremde buğulanmış cama
Çizdim gülüşünü kimselere bakmadan
Okşadı yanağımı bir gecenin esintisi
Unuttum bir anda
Yelkovan kuşlarının uyuduğunu erguvan
bahçelerinde
Bırakmak istedim o an kendimi
Tutunmak için
Buğulanmış camdaki gülüşüne
Bir gece esintisi bekledim o vakit
Yüreğimdeki türküleri söylerken
Çizdim gülüşünü
Yılbaşısız bir gecede
Gökyüzüne gülüşünü çizerken
Dil ne bilir şekeri, şerbeti
Aldığın lezzeti baldan mı sandın
Ne arı, ne de ağaç verir nimeti
Elmayı, narı daldan mı sandın.
Baharı gönderir al gelin gibi
Bir hazine ki görünmez dibi
O Cemildir; cemâl prensibi