Oh desem!..
Sanki dünya buğulanacak.
Ne gündüzlere, ne akşamlara sığamıyorum.
Duygularım, çırpınan yavru bir kuş gibi
Ağırlaşan göz kapaklarım son direnişte
Benden ileri...
Acı sancılar içinde kıvranan bir ben var içimde
Kolum kanadım kırık
Bedenim mecalsiz
Gün be gün neden bu eriyişim, bilemiyorum.