ne kadar üzüldüğümü hiç bilmiyordu, ama bundan ötürü suçlana mazdı da. Kendisine duygularımı asla açıklamamıştım, onun da kendiliğinden bilmesi beklenemezdi. Sonra, onların yanın da bütün bir dönem kalmamıştım
Yaz ortasıydı
Ve geceyarısı
Ve yıldızlar yörüngelerinde
Olgun olgun pırıldarken,
Daha parlak ışığında
Kendisi göklerde
Kole gezegenlerin arasında,
Işığı dalgalarda olan soğuk ayın.
Soguk tebessümüne dikmiştim gozlerimi Fazlasıyla-fazlasıyla soğuktu benim için. Derken kaçak bir bulut,
Geçti örtü niyetine,
Ve ben sana döndüm,
Magrur akşam yıldızı.
Senin Işığın daha degerlidir benim için.
çünkü yüreğime mutluluk verir
Goklerdeki gururun geceleri,
Ve daha çok beğenirim
O alçaktaki daha soguk ışıktan
Senin uzaklardaki ateşini.
Kocasından neden boşandığını kimseye söylememekte di rendi. Bu soruya tek yanıtı, "Konuşabileceğimiz hiçbir şey yok muş"tu ki sanırım temelde doğruydu.
"İyi de burada kalmanın sana ne faydası var?"
Şiraha bir an suskun kaldıktan sonra fersiz bir sesle yanıtladı.
"Beni saklamanı istiyorum."
"Ne?"
"Beni dünyadan saklamanı istiyorum. Burada olmamı kullanarak kendi öykünü istediğin gibi şişirebilirsin. Olabildiğince burada saklanmak istiyorum. Artık hiç tanımadığım insanların bile bana karışmaya kalkmasından bıktım usandım."
Normal dünya zorba bir yer, yabancı maddeler derhal sorgusuz yok edilir. Makul olmayan insanların mutlaka icabına bakılır.
Öyle ya, işte benim de bu yüzden düzelmem gerekiyor. Düzelmezsem makul insanlar tarafından yok edilmem kaçınılmaz olur.
Ailemin beni düzeltmek için ortaya koyduğu çabanın değerini, nihayet anlamıştım sanki.