“ Birinin hayatının neresinde olduğumu çözemediğim zaman, hiçbir yerinde olmamayı garantilerim. Çünkü belirsizlik, değersizliktir.”
.
.
Bir dönem Hollywood’un en aranan yüzü olan, hem zarafeti ile hem güzelliği ile hem de modaya dahi yön verişi ile bir ikon haline gelmiş #audreyhepburn ün biyografisini okudum. Her zaman olduğu gibi o ışıl Işıl göz alıcı , hatta belki iç geçirerek baktığımız hayatın altında yine bolca acı ve hüzün vardı. İkinci dünya savaşı sırasında yaşadığı sıkıntılar, açlıkla mücadele, babasız büyüyen bir genç kız olmanın eksikliği, sırf bu yüzden kendine her şefkat gösteren erkeğe inanıp güvenmesi, sahip olmayı çok istediği çocukları bir bir kaybetmesi... ve daha neler neler. Yine de hayata asla küsmemiş, ondan vazgeçmemiş güçlü bir kadın hikayesi okudum. Hele hayatının son döneminde Unicef iyilik elçisi olup, çocuklar için yaptıkları paha biçilemez. Her ne kadar onu artık ikonikleşmiş #tiffanidekahvaltı filmindeki meşhur fotoğrafı ile hatırlıyor olsak da , bence onu asıl hatırlamamız gereken şu cümleleri olmalı : “ Noel için tek dileğim barış, özellikle de dünya çocukları için. Ancak o zaman susuzluklarını giderebilir, onları besleyebilir ve hastalıklarını tedavi edebiliriz. Ancak o zaman onlar oyun oynamak ve öğrenmek, aileleri de onları sevmek için yaşayabilir.”
