Ünlüler çenelerini kapatmayıp insanlık adına herkesi ülkeye almak gerektiğini söylediklerinde görevliler çılgına dönüyordu ; fakat hiçbir ünlü bu insanları kendi villalarında konuk etmeyi düşünmüyordu. Öyle olmuyordu o işler.
İnsan hayaller kurarak mezun oluyordu, derken biriyle tanışıyordu, evleniyordu ve bebeklere kapılıp gidiyordu, sonra bebekler büyüyordu ve bir gün birden yalnızca bir araçtan ibaret olduğunu fark ediyordu: insan soyunu sürdürmeye yarayan bir araç.
Bir an için intikam almayı düşündü; arzulanabilir bir şeydi bu ama nihayetinde verimsizdi. Yalnızca güçsüzler kendi zararına olacağı halde intikam peşinde koşardı.