Bu romanla Robert Louis Stevenson zamansız bir efsane yaratmayı başardı. Doktor Jekyll ve Bay Hyde ifadesi bugün hala çifte hayat süren veya çifte kişiliğe sahip bir kişiyi tanımlamak için kullanılmaktadır.
Stevenson'ın hikayesinde Doktor Jekyll sadece iyi figürü temsil etmiyor. Gerçekte, kendisini toplumsal sözleşmelerden kurtarmaya ve vicdanının ağırlığına maruz kalmadan tüm arzularının kendilerini ifade etmesine izin vermeye çalışır. Bir iksir sayesinde, iyiliği içindeki kötülükten ayırmayı başarır ve kötü ikilisi Bay Hyde'e dönüşür. Bu madde, alkolü veya bazı insanları dürtülerine boyun eğen ilacı sembolize edebilir. Bay Hyde, Dr. Jekyll'den daha kısa, daha ince ve daha gençtir. Bu, doktorun kişiliğinin kötü kısmını yaşamı boyunca daha az sömürdüğü gerçeğiyle açıklanabilir . Bu nedenle, bu kısmına karşılık gelen fiziksel görünüm daha az gelişmiş ve daha az sağlamdır.
Öncü bir roman
Bu hikaye, Robert Louis Stevenson'ın kabuslarından birinden ilham aldı. Yazar, çocukluğundan beri gece kabusları yaşardı.
1886'da yazılan bu kitap, insan ikiliği sorunuyla ilgili bir habercidir. O sırada Freud işine yeni başlamıştı ve henüz psikanalizi icat etmemişti. Fakat bu romanda Freud'un Kimlik, Ego ve Süperego kavramlarını Freud'un otuz yıl sonra geliştireceğini anlayabiliriz. Doktor Jekyll şeklindeki, burada ahlaki vicdanı, Superego ve temel içgüdüsü, yani Bay Hyde'ın kişileştirdiği arasında parçalanmış durumda.
Robert Louis Stevenson'ın yazdığı 
Dr. Jekyll ile Bay Hyde kitabında da bu ruhsal kişilik bölünmesi, fizikselleştirilerek anlatılmaktadır.
