herkes özelinde doğruları ve yanlışları olan bir insanmış; öğretmenmiş..veliymiş..valiymiş..başhekimmiş..sıfatı çokça önemli, şanı adımlarından önde giden birileriymiş falan bunların hiçbir önemi yokmuş ve hadlerini bilsinlermiş.
Zeke'nin babası, çocuğunun duygularını ve ihtiyaçlarını bu şekilde görmezden gelmeye devam ederse, Zeke çok büyük ihtimalle babasının onu hiçbir zaman bir birey olarak görmediği duygusuyla büyüyecek.
inan ki kalbimde bir bozukluk var; eski bisiklet çarkları gibi, inatla çalışıyor ama bazen beklenmedik anlarda takılıyor, yardıma ihtiyaç duyuyor. sonra pasları ellerime bulaşıyor, ne gerek var buna, diyorum ama insan kendi kendini itekleyemiyor. işte ben de yoluma böyle devam ediyorum.