Camal Cəfərov
@ironiyaof1k
Bu daş-kəsəkli yolda qatiləm.
Tıp
Bakı
370 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ah, kalbim soğuktan, yalnızlıktan, etrafımda kimselerin olmamasından nasıl da acıyor.
Bir kitap okudu
336 syf.
·
Puan vermedi
Evren hakkındaki gerçeği, hayatın anlamını ve kendi kimliğinizi öğrenmek istiyorsanız, acıyı gözlemleyerek ve acının neye tekabül ettiğini inceleyerek başlamanız en iyisi.
Okur Takip Önerileri
"Bizim" sorunlarımız hakkında "biz" ne yapmalıyız diye soruyoruz. Ama, belki de "biz" diye bir şey yok. Belki en büyük sorunumuz farklı kitleleri tamamen farklı geleceklerin bekliyor olması. Belki dünyanın neresinde yaşadığınıza bağlı olarak, çocuklarınıza ya bilgisayar kodu yazmayı ya da hızlı silah çekip düzgün ateş etmeyi öğretmelisiniz.
Bir kitap okudu
456 syf.
·
Puan vermedi
·
6 günde okudu
Demek ki, benlik te tıpkı uluslar, tanrılar ve para gibi hayali bir kurgudur. Her birimizin önemli olmayan deneyimleri buruşturup bir kenara atan karmaşık ve gelişkin bir iç sistemimiz vardır. Önemli deneyimlerse izlediğimiz filmler, okuduğumuz romanlar, dinlediğimiz konuşmalar ve keyfini sürmek istediğimiz birkaç hayalin birleşiminden oluşur. Bu hikaye bize kimi seveceğimizi, kimden nefret edeceğimizi ve kendimizle nasıl baş edeceğimizi söyler. Bu hikaye uğruna gerekirse canımızı bile feda ederiz. Her birimizin kendine özgü bir rolu vardır. Kimi bir trajediyi yaşar, kimileri sonu gelmeyen dini bir dramada rol alır, bazıları hayatı aksiyon filmi misali sürdürürken, pek de azımsanmayacak kadar grub ta bir komedideymişcesine yaşar gider. Sonuçta hepsi birer kurgudur.
Hayali hikayelerimiz için ne kadar çok fedakarlık yaparsak, onlara o kadar tutunuruz. Yaptığımız fedakarlıkları ve çektiğimiz acıları anlamlandıra bilmemizin tek yolu budur. Iztıraba anlam verildiyi için bir fanteziyle yaşamak gerçeklikten çok daha kolaydır. İnsanları tanrılar ve uluslar gibi hayali oluşumlara inandırmak istiyorsanız kıymetli bir şeyler feda etmelerini sağlamanız gerekir. Bu fedakarlık ne kadar acı verirse, hayali oluşumun varlığı da o denli inandırıcı olur.
Çevreyi korumak çok hoş bir ideal, ama kirasını ödeyemeyenler, hâliyle buzulların erimesinden çok kredi kartı borçlarını dert ederler.
Bir varlığın kurgusal olup olmadığını nasıl bilebilirsiniz? Oldukça basittir aslında; "Acı çekiyor mu?" diye sorun yeter.
Bugün bile ABD başkanları göreve başlamadan önce yeminlerini ederken ellerini Kutsal Kitap'ın üzerine koyarlar. ABD ve İngiltere dahil olmak üzere, dünyada pek çok ülkede hâlâ mahkemelerde tanıklar ellerini Kutsal Kitap'a basarak doğruyu söyleyeceklerine, tüm doğruları ve sadece doğruları aktaracaklarına yemin ederler. Kurgular, mitler ve hatalarla dolup taşan bir kitaba el basarak doğruyu söyleyeceğine dair yemin etmek ne kadar da ironik.
Neredeyse kimse kuantum mekaniği ya da görelilik kuramını tartışmazken evrim teorisi neden bu kadar tepki çekiyor? Neden siyasetçiler çocukların madde, enerji, uzay ve zaman konusunda diğer teorilere de aşina olmasını talep etmiyor? Halbuki Einstein ve Werner Heisenberg'in gaddarlıklariyla karşılaştırıldığında Darwinin fikirleri pek de tehlikeli değildir. Evrim teorisi basit ve net bir esasa, en uyumlu olanın hayatta kalması ilkesine dayanır. Oysa görelilik kuramı ve kuantum mekaniği bir şeyin yoktan var olabileceğini, zamanın ve uzayın bükülebileceğini ya da bir kedinin aynı anda hem hayatta hem de ölü olabileceğini savunur. Peki neden sağduyumuzla dalga geçmesine rağmen kimse masum ilkokul çocuklarını bu rezil fikirlerden korumaya çalışmıyor?
Bir zaman makinesi edinip modern biliminsanlarını antik Mısır'a yollayabilsek hiçbir yerel rahiplerin köylülere anlatıp durduğu kurguları teşhir edip evrimden, görelilikten ve kuantum fiziğinden bahsederek iktidarı ele geçiremezdi. Bu biliminsanlarının enerjinin kütleye bölündüğünde ışık hızının karesine eşit olduğunu açıklayarak kitleleri peşlerinden sürükleyebileceğine inanıyor musunuz sahiden? Eğer ısrarcıysanız, günümüz Afghanistan'ı ya da Suriye'sinde şansınızı deneyebilirsiniz.
Bazı insanlar devasa volkanik patlamalar veya çarpışan asteroidler karşısında bu gün hala tehlike altında olduğumuzu düşünüyorlar. Hollywood yapımcıları bu endişeler üzerinden milyarlar kazandı. Ancak gerçekte bu ihtimallar oldukça düşüktür. Kitle ölümleri milyonlarca yılda bir görülür. Büyük bir asteroidin önümüzdeki 100 milyon yıl içinde gezegenimize çarpacağı doğru ama bunun önümüzdeki salı gerçekleşmesi yok denecek kadar düşük bir ihtimal. Asteroidlerden korkmak yerine kendimizden korkmalıyız.
İnsanlar bilinmeyenden korktukları için değişimden kaçınırlar, fakat tarihin tek değişmezi her şeyin değiştiğidir.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı okumaya başladı
