Benj
@isthatme
gitmek... varmak değil gitmek
İÜSBF
İstanbul
1 Ekim
24 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Sonunda, artık dayanamaz hale gelince," dedi Odysseus, "uyuyakalmışım. Torbayı elimden aldıklarını hissetmedim. Beni uyandıran, rüzgârların uluması oldu. Torbadan kıvrıla kıvrıla çıkmışlardı, bizi hiç yol almamışçasına gerilere ittiler. Her fersahı kaybettik. Ölmüş arkadaşları için yas tuttuğumu düşünüyorlar, tutuyorum da. Ama bazen onları öldürmemek için kendimi zor tuttuğum da oluyor. Yüzlerinde kırışıklar var ama hiç akılları yok. Bir erkeğin ayaklarını yere sağlam basmasını sağlayan şeyleri yapmalarına fırsat kalmadan savaşa götürdüm onları. Yola çıktıklarında evli değillerdi. Çocukları yoktu. Hasadın cılızlığı yüzünden kilerlerinin kıyısını köşesini kazımak zorunda oldukları seneler geçirmediler, tasarruf etmeyi öğrenebilecekleri bereketli yılları da olmadı. Anneleriyle babalarının yaşlanıp elden ayaktan düşmesini seyretmediler. Öldüklerini görmediler. Korkarım ki yalnızca gençliklerini değil, yaşlılıklarını da çaldım onlardan."
Sayfa 224Kitabı okudu
Daidalos oğlundan sonra fazla yaşamadı. Uzuvları kül rengine büründü, sinirlerini yitirdi, bütün gücü dumana dönüştü. Onun üstünde hiçbir hak iddia edemezdim, bunu biliyordum. Ama yalnız bir yaşamda, bir başka ruhun sizinkinin yanına damladığı ender anlar vardır, yıldızların senede bir defa yeryüyüne sürünüp geçmesi gibi. Daidalos da benim için öyle bir takımyıldızdı.
Sayfa 156Kitabı okudu
Gemiye bindim, elimi kaldırdım. Daidalos da elini kaldırdı. Sahte umutlarla kendimi aldatmamıştım. Ben tanrıçaydım, o ölümlü, ikimiz de mahpustuk. Ama mühürler balmumuna nasıl bastırılırsa yüzünü işte öyle zihnime bastırdım, böylece yanımda taşıyabilecektim o yüzü.
Sayfa 155Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Koridorları geri yürüdüm. Zihnim bomboştu, cildim etlerimin üzerinden havalanmak istermiş gibi diken diken oluyordu. Her ses, her temas, ayaklarımın altındaki taşlar, bir pencereden gelen fıskiye şırıltısı duyularıma uğursuzca saldırıyordu. Havada okyanus dalgaları gibi batıcı bir ağırlık vardı. Kendimi dünyaya yabancı hissediyordum
Sayfa 152Kitabı okudu
Ariadne'nin hafif ayakları daireyi bir daha, bir daha dolaştı. Her adımı kusursuzdu, kendisine verdiği bir hediyeydi sanki, Ariadne de hediyeyi gülümseyerek kabul ediyordu. Onu omuzlarından yakalamak istedim. Ne yaparsan yap, demek istedim, aşırı mutlu olma. O zaman başından aşağı ateşler yağar. Bir şey söylemedim. Bıraktım dans etsin.
Sayfa 140Kitabı okudu