"En iyi planları farelerin ve insanların... Sıkça ters gider."
Yazara ilham veren bu satırlar, aslında tamamen özetler bu kitabı. Sorarım sizlere bir cam kırığı mı daha keskindir, yoksa bir düş kırığı mı? Hangisi daha çok can yakar?
George Milton ve Lennie Small birbirine pek de benzemeyen iki kafadardır. Kader bir şekilde yollarını buluşturmuştur. İki yoksul bir şekilde rast gelir ya birbirine, aynen o şekilde... Bu kader arkadaşları bir hayale tutunurlar ve o hayalin bir gün gerçekleşeceği umuduyla bir çok çiftliğe yolları düşer. Lakin bir çoğumuzun da tecrübe ettiği gibi hayaller gönülde durduğu gibi durmaz ve beklentilerimiz bir şekilde boşa çıkar. Onlarınki de öyle oldu.
Yaşlı Candy ve köpeğinin hikayesi ile George Milton ve Lennie Small'un hikayesi birbirine çok benzer. Tek farkla:
"George" dedi Candy.
"Hıı?"
"Köpeğimi ben vurmalıydım George. Bir yabancının köpeğimi vurmasına izin vermemeliydim."
Son olarak şu satırları da eklemeden geçmeyeyim:
"İnsanın yüreğinin iyi olması için akla ihtiyacı yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi biri olmadığını görüyorsun."
