İnsan yaralarıyla çıkmamalı ortaya.
Sayfa 88
Bu ülkenin bütün ırklarını tek ırk, tek kalp, tek insan haline getiren İslamiyet olmuş. Biolojik değil, moral bir vahdet. Yani vahdetlerin en büyüğü, en mukaddesi. Aynı şeylere inanmak. Aynı şeyleri sevmek, aynı şeyler için ölmek ve yaşamak. Lazı, Kürdü, Arnavudu düğüne koşar gibi ölüme koşturan bir inanç bu. 600 yıl aynı potada erimek ve kainata meydan okumak, zaferden zafere koşmak, beraber ağlayıp, beraber gülmek. Sonra çözülüş, çürüyüş, kokuş. Ve bir mezarlık haline gelen memleket. Tarihin dışına çıkan Anadolu.
Sayfa 157
Acı, hassasiyetini kabuklaştırıyor insanın. Ölmek galiba bu. Ayrılığa alışmış gibiyim. Tevekkül, teslimiyet. Ve heyecanların gün geçtikçe kararan pırıltısı. Alışkanlıkların insanı pestile çeviren çarkı.
Sayfa 134
İstanbul'da insanlar vardı, uğurlarına her şeyimi feda ettiğim insanlar; kitaplarım vardı, yıllarca onlarda gülmüş, onlarla ağlamıştım; İstanbul'da rüyalarım vardı, yaprak yaprak açılan, yaprak yaprak dökülen rüyalar; İstanbul'da zaferlerim, bozgunlarım, ümitlerim, hayal kırıklıklarım vardı; ben vardım İstanbul'da.
Sayfa 74
![[••Işık Doğudan Yükselir...•••]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1465653_1710795667_MjzDp.jpg){kind=small}
[••“Yalnızca paylaşılmayan acılar bizi yıkabilir.”••]
Sayfa 43 - İletişim Yayınları
[••“(...) Dostum. Cehennem, hatıraların küllenmesi, ümitlerin susması. Cehennem haykıramamak, ağlayamamak.”••]
Sayfa 41 - İletişim Yayınları
[••“Sevmek yaşamaktır. Böceklerden kehkeşanlara kadar uzayan bir sevgi... Bütün kainatı ve kainattan daha büyük bir yaratıcıyı sevmek, hem de ruhun ölmezliğine inanarak. Yani ebediyet ölçüsünde bir sevgi.”••]
Sayfa 40 - İletişim Yayınları
[••“Ona öyle geliyor ki aylardan beri dünyanın bütün saatleri durmuştur. Yalnız... Belki ebedîyen yalnız.”••]
Sayfa 38 - İletişim Yayınları
[••“Kafası boşlukta dönen bir çark gibi mânâsız ve faydasız uğultularla dolu. Hatıralar çabucak biten ve okuna okuna hiçbir cazibesi kalmayan eski bir kitap gibi. Istıraplarını kelimeleştirmek tesellisinden de mahrum, ağlaması da yasak!”••]
Sayfa 37 - İletişim Yayınları
[••“Neredesin, yanan alnımı müşfik avuçlarında dinlendirecek Meçhul Dost?”••]
Sayfa 35 - İletişim Yayınları
[••“Zira insan yıllar geçtikçe kendisine ve geçmişine yabancılaşmaktadır.”••]
Sayfa 10 - İletişim Yayınları
Yaşamak yaralanmaktan korkmamaktır.
Sayfa 77
Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.
Sayfa 53
Zaten ben hep başkalarında bahtiyar olmuştum, başkalarıyla bahtiyar olmuştum.
Sayfa 48 - İletişim