Gerçi dünyadaki bütün işler değersiz, başkaları istiyor diye kendi tutkusunu, kendi gereksinimini dikkate almadan, para, onur ve başka şeyler uğruna kendini yiyip bitiren insan her zaman budalanın biridir .
Evet, hissediyorum, bu konuda yüreğim beni yanıltmaz, o -ah buna hakkim var mi, cenneti bu sözcüklerle anlatabilir miyim? -
O beni seviyor!
Beni seviyor! - O beni sevmeye başladığından beri kendi gözümde değerim arttı, ben kendime tapıyorum!
“ Acının insanlarla paylaşıldığı takdirde azalacağı konusunda kuşkusuz haklısın ,değerli dostum, keşke insanlar geçip giden şimdiyi yaşamak yerine geçmişte kalan bir sıkıntının hatıralarını anımsamak için hayal gücünü bu kadar zorlamasalar.”
Şimdiyse hayata kim duyuyordu. Yaşam kötüydü; damağında acı bir tat bırakıyordu, onu korkutan da buydu. Yaşama hasret duymayan yaşam ,bitmeye mahkûmdu.
..Ruth'u gerçekten sevmediğini şimdi anlıyordu. Onun sevdiği idealize edilmiş bir Ruth'tu; kendi yarattığı, ruhani bir varlıktı, yazdığı aşk şiirlerini ışıltılı ve parlak ruhuydu..
... hayatını yeniden yönlendirecek bir dürtünün ortaya çıkmasını bekliyordu, ama bu dürtünün nereden geleceğini bilmiyordu. Bu süre içinde sıkkın, başıboş ve tembellikle geçip gidiyordu.
Martin haritasız ve dümensiz kalmıştı gidecek hiçbir liman olmaksızın asgari hayat şartları içinde sürüklenip gidiyordu ve bu insan derinden yaralayan bir yaşam tarzıydı