hatice kilic
@kalendermesreb
Nevi şahsına münhasır...
Türk Dili ve Edebiyatı
120 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir çığlık senfonisi duydu, Mugenli ve Speerli seslerinin karışımı. İkisinin farkı yoktu çünkü acı dolu çığlıkların dili yoktur.
Aynı anda hem bir rakamdan ibarettiler hem de rakam değildiler ve ikisinin arasındaki çizgi bulanıklaşıyordu. Korkunç bir histi çünkü rakam oldukları sürece sorun yoktu ama bunları yaşam olarak düşündüğünde çekilmez oluyordu.
İthaki
Elide, Morath'e asla dönmeyeceği iddiasının lafta kalmayacağını ispatladı.
Ve hançerini eline aldı. Vernon'ı öldürmek için değil.
Elide'ın o bıçağı kendisine, kalbine çevirmesiyle Lorcan beş yüz yıldır tatmadığı gerçek korkuyu hissetti...
"Yüzyıllar boyunca dünyayı dolaştım. İmparatorluklardan çorak topraklara kadar her yeri gezdim. Asla belli bir yere yerleşmedim. Hiç durmadım. Bir an olsun. Hep ufka bakıyordum. Hep bir sonraki okyanusun, bir sonraki dağın ardında beni neyin beklediğini merak ediyordum. Fakat sanırım... sanırım tüm o zaman, tüm o yüzyıllar boyunca sadece seni bekliyormuşum."
Sayfa 634Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
'Kötü binada iyi insan yetişmez' derdi. Çarpık şehirden düzgün insan çıkmaz. Hepimizin sevdiği bir futbolcu, politikacı, sinemacı veya müzisyen var. Fakat her birimiz yaşayan bir mimar benimsiyor muyuz? Romalı Mimar Vitruvius, 2000 yıl önce yazdı: 'Bir binanın üç özelliği olmalı: Sağlamlık, kullanışlılık, estetik.' Bu
Sayfa 290 - April
"İstismara uğrayan her kız, hayatı boyunca kayıp ve yalnız bir çocuk olarak kalır. Onu koruması gereken insanlar tarafından bu kadar köklü bir ihanete uğramanın acısı asla gitmez. Acı her gün vardır, bugün bile, dokuz ya da on iki yaşında her gece ağlaya ağlaya uyurken olduğu kadar acır."
Sayfa 242 - EpsilonKitabı okudu
Malın kalitesi ile malı üreten insan kalitesi arasında ilişki vardır.
Unutma, en önemli sayı sıfırdır. Neden? Çünkü her şey onu bir yapmakla başlar.
"Çok tuhaf değil mi? Sadece dışımızı görebiliyoruz, oysa hemen her şey içimizde oluyor."
"Bardağının yarısı dolu mu boş mu?" diye sordu köstebek.
"Galiba bardağım olduğuna şükrediyorum," dedi çocuk.
Hepiniz ne kadar sıradan olduğumu anlayacaksınız diye endişeleniyorum bazen," dedi çocuk.
"Sevilmek için olağanüstü olman gerekmez," dedi köstebek.
"Yüzlerce yıldır işler böyle yürüyor."
Annem bu sözlerin ağzımdan çıktığına inanamıyormuş gibi güldü. "Öyle olması, bu sistemi meşrulaştırmaz. Bir şeyin uzun zamandır yapılıyor olması, onu doğru kılmaz. Ne zaman çocuklardan biri, bir insan ailenin yanına bırakırla aileleri yabancıların parasını çalmak uğruna çocuklarının hayatlarını tehlikeye atmış oluyor. Bu hastalıklı bir şey."
"Runa, belki de şimdi bu tartışmanın sırası değil." Babam uzanıp elini annemin kolunu üzerine koydu. Annem kolunu çekmese de öfkeden kararan gözlerini benden ayırmadı.
Ona, "Hırsızlığı görmezlikten gelmiyorum," dedim.
"Hayır geliyorsun," diye ayak diredi annem. "Onlar için çalışarak onlara bu şekilde yardımcı olarak tüm bunlara üstü kapalı bir onay vermiş oluyorsun."
Sayfa 82 - DexKitabı okudu
"Bunun için sana şimdi sana bir sır vereceğim. Bütün insanlara zamanları buradan, Hiçbir Zaman Sokağı'ndaki Hiçbir Yerde Evi'nden dağılır."
Momo ona saygıyla baktı. "Yaa," dedi. "Zamanı sen mi üretiyorsun?"
Hora usta güldü. "Hayır çocuğum, ben sadece yöneticiyim. Benim görevim, her insana belirlenen payını vermektir."
.....
"Onun için mi burada bu kadar çok saat var? Her insan için bir tane öyle mi?"
"Hayır Momo," diye karşılık verdi Hora Usta. "Bu saatler sadece benim eğlencem. Bunlar her insanın göğsünde taşıdığı şeyin basit birer taklidi yalnızca. Çünkü nasıl gözleriniz görmeye, kulaklarınız durmaya yarıyorsa insanın yüreği de zamanı algılamaya yarar. Kör biri için gökkuşağının renkleri, sağır biri için kuş sesleri nasıl boşunaysa, yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur. Ama ne yazık ki düzgün atmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardır."
Sayfa 178Kitabı okudu
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ
O Şehri Ramazan ki insanları irşad için hak fürkanı, hidayet delili beyyineler halinde Kur'an onda indirildi, onun için sizden her kim bu Ay şuhudda -ya'ni hazarda- ise onu oruç tutsun...
Bakara suresi Ayet 185
Tiyatro harabesine gelen çocuklar yanlarında bir sürü oyuncak getiriyorlardı ama bunların hiçbiri oynamaya elverişli değildi. Örneğin, kendi ekseni etrafında uzaktan kumandalı bir tank. Ya da bir çubuğun ucunda daire gibi dönüp durmaktan başka marifeti olmayan bir uzay roketi. Veya gözlerinde ışıklar yanarak paytak dolaşıp başını iki yana sallayan küçük bir robot bebek. Bunlarla nasıl oynanırdı ki?
Bunlar elbette, Momo'nun arkadaşlarının, hele kendisinin hiç sahip olmadığı çok pahalı oyuncaklardı. En küçük ayrıntılarına kadar öyle ince duusnulerek yapılmışlardı ki çocukların hayal kurmalarını gerektiren bir yanları kalmamıştı. Böylece çocuklar, genellikle saatlerce oturdukları yerden onların dönmelerini, oturmalarını, dolaşmalarını, gezinmelerini seyrederek sıkılıyor ve akıllarına başka bir oyun da gelmiyordu. Sonunda hepsi eski oyunlarını özlüyordu. Birkaç tahta parçası, kutular, yırtık bir masa örtüsü ve belki bir avuç taşa birazcık da hayal karıştı mı, ah, ne oyunlar oynanırdı.
İşte böyle sevgili Wilhelm, dünyada en çok çocukları kendime yakın buluyorum. Onları seyrederken, en ufak şeyde bile, gün gelip de çok ihtiyaç duydukları tüm erdemlerin, tüm güçlerin mayasını görünce, inatçılıklarında gelecekteki tutarlılığa ve karakter sağlamlığına, yaramazlıklarında dünyanın tehlikelerine teğet geçen mizah ve umursamazlığa bakınca her şey öylesine bozulmamış öylesine bütünlük içindeki!
İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı."
Günlük yaşam içinde çok büyük bir sır vardır. Herkesin bunda bir payı bulunur ve herkes onu bilir, ama pek az kimse bu konuya kafa yorar. Çoğu kimse onu olduğu gibi benimser ve ona asla şaşırmaz. Bu büyük sır, ZAMANDIR...
Onu ölçmek için saatler ve takvimler yapılmıştır ama bunlar hiçbir şey ifade etmez. Herkes çok iyi bilir ki bazen bir saatlik süre insana ömür kadar uzun gelirken, bazen de göz açıp kapayıncaya kadar geçip gider. Zamanın bu garip kısalığı ve uzunluğu, o saat içinde yaşanan olaylara bağlıdır...
Çünkü zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri YÜREKTİR...
Sayfa 65 - PegasusKitabı okudu
Beyaz...
Tamamen sessiz bir renk...
Ne içinde telaş barındırır kırmızı gibi, ne eğlence barındırır turuncu gibi. Ne mavi gibi güven verir ne de mor gibi moral bozar. Siyahın karamsarlığından grinin arafta kalmışlığından uzak tamamen sessiz bir renk...
Ben ölümü arzuluyorum. Dünya üzerinde hiçbir canlı ölümü arzulamaz ama ben öylesine çok yaşadım ki artık ölümü arzuluyorum. Anlatabildim mi? Bunun için de ölümü zihnimde canlandıran sonbaharı seviyorum. Çünkü sonbahar, bir ölüm mevsimidir. Canlıların öldüğü ve kimisinin yok olduğu bir mevsimdir.
Sayfa 60 - Dexpub, Kunduz
Zaman, kesinlikle insanlığın boyunu aşan bir varlık öğretmen hanım. İnsan her şeyle başa çıkabiliyor ama zamanla çıkamıyor.
Sayfa 55
Ne yazık ki insan takdir etmektense kıskanmayı tercih ediyordu çoğu defa.
Sayfa 31
Sadece bunun senin kaderin olduğunu kabullen ve fazla düşünme. İnan hayatta hiçbir şey fazla düşünmeye değmiyor.
Sayfa 27