ebru
@kalomel
10 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
neyzenin yağ kokusunu,
geçmiş insanların samimiyetini,
masumluğunu
kaygıların az olduğu,
sevginin sadece sarılmakla anlatıldıgı ,
ve hatta kızılderelinin yanılışını,
akşamın karanlıgının korkutucu değilde ,masum rahatlıgını,
ve kısaca ben bazenlerin ve geçmiş zamanların hepsini özledim.
Şimdi , Daha çok soru vardır zihninde , verilmiş cevabında çoğu asılı kalır muallak taşı gibi zihninde. hiçbiryere oturtamazsın. "Nasılsın " soruna asla verilecek cevap bulamazsın mesela .. Bu ciddi meseledir.Zihnin sana o an binlerce kez sorar , nasılsın nasılsın , ....nasılım ! ...en son "bilmem, eh... " der geçersin.harbi bilmezsin.
Hani sende kaybolsam diyorum ,buradan beni çıkarsan ,acını yitirilmişliklerini bana biçmesen. Hem Yalnızkende sevgi olur,kendini seversin, her gün suladığın begonyayı,limon ağacını.Her gece yarısı köşedeki dükkanda yediğin az pival üstü nohutu veren makyajlı, her zaman gülen yüzlü pilavcı teyzeyi seversin.
Çocukluk günlerin de yaşadıkların için hep suçladığın babanı seversin, onun sana “bu yaşattıklarım, bir çocuk için çok fazla” deyişini varsayar, sende ona “beni gördüğün ve duyduğun için teşekkür ederim” der ve sarılırsın..sarılmak kadar sıcak sevgi yoktur.eski aşklarının gidişlerine ,gidişlerin ardındaki yalnızlığın sınırsızlığına sevgi gönderirsin. Kalbini seversin en önemlisi.
Seversen, tüm terk edilişler tüm unutuluşlar geri dönecek.tüm bu sevgisizliğin içinde kanayışlar ,yok oluşlar , sevgiyle katlanarak geri dönecek .
Okur Takip Önerileri
Duruyorsun öylece ,bir sevgisizin,ölünün içinden nasıl kaçılır bilmeden .Burası bir cehennem, siyah değil ; Karanlık..Hiçbir renge ait olmayan karanlık.
Uyuyan , öldüğü zaman uyanacak olan . Mevlana’nın söylediği “insanlar uyurlar ve öldükleri zaman uyanırlar.” bunu yanlış anlamış bir beden.
Oysa ki , insanlar sevgisizlikten kalplerinin kapalılığından, acıların kaygılarıyla körlükten uyurlar .Karanlığın içinde hapsolmuş sevgisizlikte yanıyorum.
Halbuki aşkla kaynayıp, sonra kaynayan su gibi fokurdamak, baloncuklara dönüşmek, sevgiyle bütün olarak buharlaşmak, eşsiz olurdu .Bitmeyen bir sevgi döngüsünde tekrarlanmak . Buharla yağmura yağmurla sarmaşığa,hatta ölmüş bir çiceğin kökleri için o son bir damla su olmak.
Döngünün içinde kaybolmak.
Bu dünyanın içinde boş boş dolan ,zaman aksın, sen aynı zamanda kal. hangi zaman diliminde olduğunu bilmeden.
Seni sen yapanlar, hesaplaşmalar sahip olduğun her şey.Varsın bitmesin, bu bulantılar, varlığını ve seni kabul et.Çıldırmış arzu ihtiras ve hırslar içinde boğulmuyorsun, şimdiki zaman geçmişin ve mekanın içinde kaybolmuşsun.Varsın sende böyle ol.
Varsın sen yine gidenlerin ardından sessizce avaz avaz bağır.
Kısır ;
Hem sığınağım hem esaretimin bitmek bilmeyen döngüsüsün desem,en sevdiğim , en çok kaçtığım ...seninle yaşayamıyorum ama burada nefeste alamıyorum. Korkular ,yapışkanlar, kan bağlarına sadakat…
Artık çıkacak ne bir yol, ne omuz kalmıştı. Rutine binmiş ,aynı durakta kalınmış .
Geçmek istesen güvenlik, kaçmak istesen korkular.Kaldık farklı terazinin boş kantarında.
Sen beddularda boğulmuş, ben çığlıklarda.Herkesin asimetrik hayatında sende astigmat görmeye başlıyorsun, banada bu oldu,bozuktu birçok şey .Bozuldu..
Size Korkunç bir sevgisizlik anlatıyorum!
...Cansız bir adamın içinde sevgisin,
bitirilmemiş kalbin içinde son sevgi parçacığısın...
Şimdi Bir kalbin arkasından bakıyorum ,ölmüş bir adamın şişmiş sol yanından bakıyorum.
Sevgisizlik ,unutulmakmış ; aciz kalmakmış ,özgür olamamakmış , kaybolup gitmek yok olmakmış şimdi anlıyorum….
Geçmiş,
Satamadın sen, sustun. Atamadın, hepsi senindi , başka neyin vardı ki.
Gidenlerin bitenlerin ardından neyle tutunacaktın ki .
Sahip olmak istiyor insan bir şeye, varlığını anlamlandırmak istiyor.
Geçmişten başka neyin vardı ki!
Sonra zaman değişir. Bi an ,bi cümlede bi bakışta kalıkalırsın...
Mide de bir taş , şişkinlik ..Gırtlakta bıçak, bi ucu nefesine engel.
Kaybettiğini hissedersin,göremediğini özlersin istersin ,geri verin bana diye haykırır içinden sesler.Bağırırsın avaz avaz ,düşüncelerinle dağıtırsın her yeri ,sessizce kimse görmeden bilmeden...Sessiz...Halbuki durdurur bu hayrıkış, seni beni tüm dünyayı. Gariptir.