"Âdem ata, kalbinin sesini dinlemeseydi, kalbinden geçeni uygulamasa ve kalbindeki arzuyu giderme gayretine düșmeseydi belki de yasak meyve dalında hâlâ bekliyor olacaktı.Kalbin o günkü mutluluk rüyası, yeryüzüne geldiğinde tövbelere, pișmanlıklara ve yeniden cennet umutlarına dönünce her șey yeniden bașlayacak ve kalp imtihanın tam da merkezi, kulluğun nirengi noktası, ekseni oluverecekti."