Günlerini biçtiğin hasatla değil ektiğin tohumla yargıla.
Robert Louis Stevenson
Sayfa 86Kitabı okudu
Her halk hakettiği şekilde yönetilir.
Taş bir yapı olan koskoca İmparatorluk Tiyatrosu binasının eski, ahşap bir temelin üzerinde durduğu fark edildi.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar kendilerinden daha çok şey bilen birini çevrelerinde görmekten hoşlanmazlar. Sinirlenirler. Doğru konuşarak onları değiştiremezsin, kendileri öğrenmek istemelidir, onlar öğrenmek istemiyorlarsa bir şey yapamazsın.
Sayfa 162
"Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin."
Bilmiyorum gitmek işin zor yanı mıydı, kolay yanı mı? Kolay olmadığını anladım gitmelerin. Hesaplaşması varmış, dönmek isteyip de dönememesi, yüreğinde uzanıp giden gurbetleri varmış. Kendini suçlarmış insan, vicdanı rahat bırakmazmış onu. Dışarıdan göründüğü gibi kolay değilmiş çekip gitmek....
Üstelik insan gittiğinde iki kişilik bir bedel ödüyormuş, anladım.
Okulda, anladıkça başaracaksın.
Yaşamda başardıkça anlayacaksın.
Gelecek mutlu-mutsuz, inanmasan da;
Gözlerin yaşardıkça anlayacaksın.
Uzun Bir Öykü
Hiç kimsenin kafesine
Koyamayacağı bir kuş..
Kaçmasını öylesine
Uçmasını böylesine
Unutmuş.
Bir insan sesine
Gelip konmuş.
Uzağa değil, usta
Öteye hep öteye gitti;
Yalnızlığı ondandır.
Sonsuzluk kirpiğimizde serçe kuşu. Bir kanadı hayal, bir kanadı hatıra. Konup konup kalkıyor çaresizliğimize.
Beni unutmaktan koru
Beni yalnızlıktan koru
İçimdeki merhamet soğumasın
Yüzünü çevirme acımdan
Beni taşa dönmekten koru
Seni unutacak ömrüm kalmadı
Bir soğuk zamanın akşamında
Dönüp yine sana başlıyorum
"Bazen ufaklık, dünyaların seni biraz kaçık sanması en iyisidir." Göz kırptı. "Yanına kâr bıraktıkları şeyler ilham verici."
Oğlum, oğlum
Hatırla zincirleri
Altın yönetirken demir dizginleri
Biz kükredik ve kükredik
Kıvrandık ve haykırdık
Uğruna bize ait bir vadinin
Daha iyi bir hayat vaadinin
.......….
"Huzur içinde yaşayabilirdim ama düşmanlarım bana savaş getirdi. Ben Lykos'lu Darrow. Hikayemi biliyorsunuz. Sizinkinin bir yankısından başka bir şey değil. Evime gelip karımı öldürdüler; şarkı söylediği için değil, egemenliklerini sorguladığı için, sesini çıkarmaya cüret ettiği için. Mars'ın derinliklerindeki milyonlarca insan beşikten mezara, asırlar boyunca yalanlarla beslendi. Artık bu yalanı biliyorlar. Artık sizin bildiğiniz dünyaya girdiler ve sizin gibi acı çekiyorlar.
"İnsanlık özgür doğdu fakat okyanus kıyılarından Merkür'ün krater şehirlerine, Plüton'un buz düzlüklerinden Mars'ın madenlerine kadar zincirlere vurulu yaşıyor. Sorumluluk, açlık ve korku ile dövülmüş zincirlere. Kendi yücelttiğimiz, bizim güçlendirdiğimiz bir ırk tarafından boyunlarımıza dolanmış zincirler. Bizi yönetmeleri, bize hükmetmeleri için değil; bizi savaş ve açgözlülük yüzünden parçalanmış bir dünyadan götürmeleri için güçlendirdiğimiz bir ırk. Oysa onlar bizi karanlığa sürüklediler. Düzen ve refah sistemlerini kendi çıkarları için kullanıyorlar. Sizden itaat bekliyorlar, fedakarlıklarınıza aldırmıyorlar ve sizin emeğinizle servetlerine servet katıyorlar. Saltanatlarına sıkıca tutunmak için hayallerimizi yasaklıyorlar. İnsanın ancak gözünün rengi ve armaları kadar değerli olabileceğini söylüyorlar."
