Ülkenin bölünmez bütünlüğünden söz eden siyasi partiler bölücülüğün başlıca unsuruydu. İktidara gelebilsinler diye halkı birbirine düşürür durmadan kargaşa yaratırlardı...
Kendini suçlamanın konforlu bir yanı vardır. Kendimizi suçladığımızda başka kimsenin bizi suçlamaya hakkı yokmuş gibi gelir. Günahlarımızı bağışlayan itiraftır, rahip değil.
İsmail abi biraz tuhaftır. Renkli kıyafetleri,patavatsızlıkları, sorun çözmeye çalışırken daha büyük sorunlara neden olması,konuşması,oturuşu kalkışı yürüyüşü ne bileyim farklıdır yani. Onu anlayabilmek için tanımanız,tanımak için de sabretmeniz lazım. Belki de İsmail abi bu yüzden yalnızdır. Belki de bu yüzden giriştiği hiçbir işte tutunamıyordur. Belki de bu yüzden her gün sahile inip denize doğru el sallıyordur. Çünkü kimse birbirini tanımak için sabretmiyor ki artık. Kimsenin kimseye ayıracak vakti yok. Oysa onu bir tanısanız, gözlerinde ki hüznü bir görebilseniz. Kalbinde rengarenk çiçekler yetiştirir İsmail abi. O çiçekler solmasın diye ağlayarak sulamak ister gibidir gözleri.