Kırık ve asla onarılmaz kalpler vardır,
Sevilmek ister.
Sayfa 62 - KDYKitabı okudu
Sabahın ilk kuşları ötüyordu karanlıkta. Bir balıkçı teknesi daha açılıyordu denize. Yıldızlar birer birer sönüyor, kanadı kırık bütün güvercinler güneye doğru yol alıyordu. Gün doğacak, karanlıkta kanayan kalpler gündüz gözüyle teselli edilip öpüleceklerdi.
Bir gün sebepsiz arayıp telefonu kapatma sesini duyayım diye ağlarsam..
Kapatma..!
Bilki ömrümün son demlerine seni demliyorumdur..
Insanlar kırık kalpler yüzünden ölürdü. Kalp krizi geçirirlerdi. İşler ters gittiğinde ve dağılıp yıkıldığında en çok incinen şey kalp olurdu.
Sayfa 344Kitabı okudu
![Kaan]彡](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1614806_1668713339_yeGSE.jpg){kind=small}
Ben, yarım aklımla ben
Fark etmedim, sesinde biz yoktuk konuşurken
Ben, yarım aklımla ben
Sandım ki güzel biter, gerçekse eğer
Yok, çıkmıyor sesin kör kuyunda
Benden aldıkların neden benden fazla?
Yok, yapamam, kalamam kör kuyunda
Benden aldıkların neden benden fazla?
Tebrikler, kurtuldun bak bizden
Kolay olmadı ama bitti, tebrikler
Tebrikler, kutla yokluğumu
Çok istedin, çok uğraştın, bitti, tebrikler