57. Alay Çanakkale
İsmail Bilgin57. Alay Çanakkale Gönderileri
57. Alay Çanakkale kitaplarını, 57. Alay Çanakkale sözleri ve alıntılarını, 57. Alay Çanakkale yazarlarını, 57. Alay Çanakkale yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Gündüzün sonu gece. Aydınlığın sonu karanlık, ateşin sonu da kül. Hayatın sonu ölüm. Ölümden kim şüphe eder? Kimse. Ölüm bir gün mutlaka yakalayacak Öyleyse bütün benliğimiz ile onu karşılamalıyız.
Sayfa 192 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Bir of çeksem karşıki dağlar yıkılır.
Bugün posta günü canım sıkılır.
Ellerin mektubu gelmiş okunur
Benim yüreğime hançer sokulur.
Sayfa 162 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"Ey ecel, git söyle; beklemesinler bizi evde!"
Hayat işte, her şeyiyle, her düzeniyle akıp gidiyor. Biz de bu hayat ırmağında yıkanıyoruz. Irmakla birlikte o ummana sürükleniyoruz... Kaderimizi yaşayarak, o denizin sahiline varmaya çabalıyoruz... İşte bu yüzden her şeyi ama her şeyi seviyoruz.
Çiçekleri, ağaçları, dağları ve bu toprağı... Yani vatanımızı. Bu vatan için eğer mukadderse ölümü, canımızdan geçmeyi...”
Sayfa 167Kitabı okudu
“Neyden kaçabilirsin? Haydi bizden arkadaşlarından kaçtın diyelim. Ya içindeki dertten, o sıkıntıdan, nemin duvarı kemirdiği gibi kemiren o dertten sen nasıl kaçacaksın? Kaçamazsın. Kaçtığını sanırsın...”
Sayfa 163Kitabı okudu
Vatanın hüznü insanı etkiliyor..
"İşte, her şeye rağmen, cıvıl cıvıl bir İstanbul."
Ben, bu İstanbul kokusunu, vatan kokusunu ölesiye özlemişim. Kar altında bir başka görünen İstanbul'u.. Boğazın deli dalgalarını, uçuşan martıların, sıcak simidini özlemişim.. Ey İstanbul! Ben, sana ne çileli yollardan geldim bir bilsen..
Asıl yapılacak işler ileridedir..