Acemiler
Erhan BenerSözler ve Alıntılar
İnsan geçen her günün neye yaradığını bilmezse ne anlar yaşamaktan? Bir amaç olmalı. Amaca ulaşma derdiyle belki zamanın nasıl geçtiği anlaşılamaz. Bilmem anlatabildim mi?
“Ben zaman içinde asılı kalmanın acısı içindeyim hep.”
Yalnız yaşamak sanıldığı kadar korkutucu değildi. Zaten kim, yalnız olmadığını savunabilirdi hayatta?
Sayfa 184Kitabı okudu
Aile yaşantısında, mutlu olmanın biricik koşulu huy birliğidir.
Sayfa 102 - Ayrıntı yayınları 2011Kitabı okudu
Zaman zaman yaşam ölçüsünde önemli görülen olayların, yıkıntıların sonra nasıl önemini yitirdiğini, ufalandığını, olağan bir şeymiş gibi anımsandığını biliyordu. Denemişti, başından geçmişti çok.
Sayfa 27Kitabı okudu
Evden çıktığında ilk kez içinde derin bir boşluk hissetti. Ça lışmak, sınavlara girmek, uğraşmak, hepsi bitmişti artık. Yapıl ması gereken hiçbir şey kalmamıştı. Amaçsız, kamış gibi ortası boş, gereksiz bir insandı sanki. Eline geçen şeyin ne olduğunu kestiremiyordu. Lise mezunu. Ne büyük şey!
Sayfa 145 - Ayrıntı yayınları 2011Kitabı okudu
Kişi, yapacağı şeyin iyiliğini, doğruluğunu bilir, yine de çekinir kınanmaktan. Bu yüzden, aklının dilediği yolu değil, toplumun, toplumu istedikleri yöne sürükleyenlerin beğendiği, akıllıca bulduğu bir yolu tutturur.
Sayfa 88 - Ayrıntı yayınları 2011Kitabı okudu
Umursamadığından değildi Tahsin'in, derine kadar inmeğe ', değil,
omuz silkmeğe bile değmezdi bu iş. insan, kendi yalnızlığının kurtarıcısı olmalıydı önce. Kavak ağacı gibi dim dik, sallantılı, ama ayakta.
Sayfa 50 - Ayrıntı yayınları 2011Kitabı okudu