Sözler ve Alıntılar
"Yaşayan bir özne olmaksızın zaman varolamaz"
Uexküll
Sayfa 51 - YkyKitabı okudu
İnsanın gözlerinin önünde sürekli dünya vardır ve insan daima ve sadece "karşıda" (gegenüber) bulunmaktadır ve dışarının "salt uzayına" girmez asla; hayvan ise, "..sız olmadan hiçbir yerde", açıklıkta hareket eder.
Sayfa 60 - yky, pdf
Heidegger, polis'in -gizlilik ile gizsizlik ve insanın animalitas'ı ile humanitas’ı arasındaki çatışmanın hükmettiği polos'ta- hâlâ gerçekleştirilebilir olduğuna, -o riskli yere tutunarak- bazı insanlar için -bir halk için- kendi tarihi kaderini tayin etmenin mümkün olduğuna iyi niyetle inanan son filozoftu belki de. Bir diğer deyişle o, antropolojik makinenin her defasında insan ile hayvanın, açık olan ile açık-olmayanın arasındaki çatışmaya karar vererek ve onu yeniden kurarak, bir halk için hâlâ bir tarih ve kader çizebileceğine -hiç olmazsa belli bir dereceye kadar ve şüphe ve çelişkiye de yer vererek- inanan son kişi olmuştur. Belli bir noktada kendi hatasını fark etmiş olması, varlığa ilişkin tarihî bir göndermeye yanıt verecek herhangi bir kararın hiçbir yerde bulunamayacağını anlamış olması olasıdır.
Sayfa 78 - yky, pdf
Sezginin dil öncesi safhası sadece tek olabilir, çift olamaz, sezgi insan ve hayvan için ayrı olamaz. Ayrı olsa, yani insan maymundan doğası gereği üstün olsa, insanın kökeni dilin kökenine karşılık gelmez; bu, insanda hayvandakinden daha üstün olan bir sezgi formunun kökenine karşılık gelir. Ben farkına varmaksızın bu kökeni varsayıyordum: İnsan bana insani özellikleriyle aslında yaratılış aracılığıyla verilmişti ve ben, bunun üstüne insan dilinin kökenini keşfetmeye çalışıyordum. Ama,
böyle yaparak, önceden söylediğime, yani dilin kökeninin ve insanın kökeninin aynı şey olduğuna karşı geliyordum; önce insanı koyuyordum ortaya ve sonra bırakıyordum ki, insan dili üretsin.
Sayfa 42 - yky, pdf
Rilke'nin ifade ettiği açıklıkla Heidegger'in düşünce dünyasına yeniden kazandırmak istediği açıklık fikrinin ortak hiçbir paydası yoktur. "Rilke'nin sözünü ettiği açıklık, perdesi kaldırılmış anlamında bir açıklık değildir. Rilke alitheia'ya dair ne bir şey bilir ne de sezer; aynen Nietzsche gibi, o da bunu ne bilir ne de sezer." (Heidegger 1993, 231) Nietzsche'de olduğu gibi Rilke'de de "19. yüzyıl biyolojizminin ve psikanalizin temelinde yatan"
olmanın unutuluşu söz konusudur ve bunun en uç sonucu "hayvanın korkunç bir şekilde antropomorf kılınması... ve buna denk bir şekilde, insanın hayvanlaşması"dır. (age, 226) Varlığın perdesinin kalkışını ifade eden açıklığı ancak insan, daha doğrusu sadece özgün düşüncenin asli bakışı görebilir. Hayvan ise bunun aksine bu açıklığı asla görmez.
Sayfa 61 - yky, pdf
İnsanı hayvandan ayıran şey dildir; ama bu, insanın psikofizik yapısına dair doğuştan gelen doğal bir veri değildir, tarihsel bir üründür ve tarihsel bir ürün olması nedeniyle, tam anlamıyla ne hayvana ne de insana mal edilebilir. Dil öğesi çıkarılacak olursa, insan ile hayvan arasındaki fark, hayvanla insan arasında köprü görecek bir konuşmayan insan -Homo alalus- hayal edilmediği takdirde, silinir.
Sayfa 41 - yky, pdf
Tanrı bütün dünyanın üzerine büyük cehaleti serecek ki, her mahluk kendi doğal durumunda kalsın ve kimse kendi doğasına aykırı bir şey istemesin. Böylelikle burada bulunan ruhlar, doğaları gereği ancak bu alanda ölümsüz kalmaya, bu alandakinden üstün ya da daha iyi hiçbir şey tanımamaya mahkûm olacaktır; aşağıda kalan kısımlarda dünya üstü gerçeklere dair ne bir haber ne bir bilgi olacaktır, aşağıdaki ruhlar im kânsız şeyler arzulayıp dağlarda kuzularla beraber otlamak isteyen balık misali sancı duymasınlar diye; Zira bu arzu onların felaketi olurdu. (Simonetti,72)
Sayfa 92 - yky, pdf