Adı Yok - Sayı 78 Sözleri ve Alıntıları
Adı Yok - Sayı 78 sözleri ve alıntılarını, Adı Yok - Sayı 78 kitap alıntılarını, Adı Yok - Sayı 78 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üç noktayla biten uykularım var. Gerçeğe dökülmeyen güzel, acı veren rüyalarım. Günüm ağrılar ve hayallerle dolu. Gündüzün aydınlığında su yüzüne çıkmayanı, gecenin karanlığında benden başka kimse seçemiyor.
Dünya kadar büyük kelimeler var avucumda... O yüzden sığdıramıyorum kağıtlara.
Ruhumun feryadını işitecek kulaklar, emellerimi anlayacak akıllar, duygularımı hissedecek gönüller lazımdı bana.
Anlattığı her şey benim yaşamımdı sanki ve anlatacağı nice şeyi dinlemek ve yaşamındaki herhangi bir mutluluğun bir parçası hatta belki müsebbibi olabilmek istiyordum yalnızca.
Bu yüz, bu ses, bu gülüşün... Bir güz akşamı aklıma düşüşün, o her şeyin belki o saatten sonra nefesimin sebebiydi artık.
İçimde bekleyen hisler dışarı çıkarken kapıyı karıştırıyor. Beklemek akıllarını almış olmalı.
Ah el alem! Belki de sensin bu sıkıntının müsebbibi... Belki de çare başımı alıp gitmek...
Tanıdık simalar geçiyor peşi sıra. Lisede iken ruha gıda, kalbe ziya şiirler okuyan edebiyat öğretmenim Osman bey, korsan taksiyle yetim kızını büyütmeye çalışan Tahir abi ve kadınlar... Çocukken başımı okşayan, bir daha yalan söylersem dunganganın beni alıp götüreceğini söyleyen, evlerinin önünde dantel ören, halı yıkayan ve çekirdek çitlerken hayatla ilgili en veciz cümleleri arka arkaya sıralayan aşina yüzler...
Anlıyor sanki beni. En sıradan sohbetlerde bile yapmacık, karşısındakinin söylediği ile gerçekten ilgileniyormuş gibi bir hal takınmanın ve her gün aynı duyguyla yaşamanın usancını anlıyor.
Unutulduktan sonra, unutulacak olduktan sonra neden ağladım onlardan ayrılırken?