Affedilemeyenler
Philippe DjianSözler ve Alıntılar
Belirsizlik içimi kemirip duruyor...
Huzur istiyordum. Kitaplar okumak, müzik dinlemek, sabah sabah dağda veya plajda dolanmak istiyordum.
Zaman düşmandı, mesafeydi.
Altmış yaşında, artık bazı şeylerden bahsedilmesini istemiyordum. Huzur istiyordum. Kitaplar okumak, müzik dinlemek, sabah sabah dağda veya plajda dolanmak istiyordum.
Çocuklarla ilgilenmek, Judith ' in de hatırlatmaktan çekinmediği gibi kendi kanımdan olduklarını bildiğim halde, artık fiiliyatta bana hiç o kadar da ilginç gelen bir iş değildi.
"Hayatını kazanmanın zor olduğunu söylemiyorum sana, Roger. Bir kadını kaybetmenin kolay olduğunu söylüyorum.
Arada ufacık bir fark var. Gözünü açıp artık onun burada olmadığını görmelisin, onu kaybettik."
Aramızdaki gerilim, hâlâ çok şiddetli olmasa da, devamlı ve sık bir şekilde ortaya çıkıyordu. Bu, onun kurduğu bir ilintinin mi yoksa bir hayal kırıklığının belirtisi miydi bilmiyordum.
Bunu nasıl yorumlayacağımı bilmiyordum am ma bu ruh halinden kurtulamıyordum. Alice bazen tam bir hafta boyunca ortadan kayboluyordu. Öyleyse neden bu iki gün, bende tedirgin edici bir belirsizlik uyandırıyordu?