Dallarından beşik,
gövdesinden evler yaptığımız,
altında çocuklara masallar anlattığımız,
kimi zaman gövdesine sevgimizi kazıdığımız,
kimi zaman meyvesinden tattığımız,
üzerine kuşların yuva yaptığı,
sincaplara, ağaçkakanlara ev sahipliği yapan ,
dallarında salıncak yaptığımız,
elimize kalem olarak aldığımız,
kimi zaman kukla olup önümüze gelen,
kimi zaman masa sandalye olup hayatımızı kolaylaştıran ,
kimi zaman kitap gazete olup elimize aldığımız,
kimi zaman dileklerimizi dallarına astığımız,
yol kenarlarında bizlere eşlik eden ,
hayallerimize ortak ettiğimiz,
sırlarımızı paylaştığımız,
altında piknikler yaptığımız,
odun yapıp küle çevirdiğimiz,
hayattayken bize oksijen üreten,
öldüğümüzde tabut olup bizi sarmalayan,
.....
ama canlı olduğunu çoğu kez unuttuğumuz ağaçların dilinden dünyaya ve insanlığa bir sesleniş.
Selçuk Demirel in kendi çizimleri ile renklendirdiği , her yaştan insanın beğenerek okuyabileceği muazzam ve düşündürücü bir çalışma...
Okumayı düşünen herkese keyifli okumalar.
