“Saçlarımı koklarken ne mırıldanıyorsun öyle?” dedi kadın.
“Eskiler gülü koklarken, kelimeyi şahadet getirirlermiş” dedi adam.
Başrollerde...
Bir kadın, iki erkek...
Ve aşk.
Siz kaderinizi yaşadığınızı zannederken, hayatınızın yarısının birinin kontrolü altında olduğunu düşünün.
İpler başkasının elinde...
Ve kukla da, sizsiniz!
Ekmek aldığınız bakkalın, aslında bakkal olmadığını...
Hamile eşinizi teslim ettiğiniz doktorun, sandığınız doktor olmadığını...
Çocuğunuzun öğretmeninin, gerçekte o olmadığını...
Ve belki de en önemlisi, “kardeşim” dediğiniz dostunuzun, aslında kim olduğunu hiç bilmediğinizi düşünün...
Ürktünüz mü?
Ensenizde bilinmeyen soğuk bir nefes mi hissettiniz?
Peki, size bir soru:
“Aşk sizce her şeyin üstesinden gelir mi?”
Cevabı verirken, lütfen bu sözümü unutmayın:
“İnsanın canını en çok ‘canım’ dedikleri yakar.”
