Akif Dede Sözleri ve Alıntıları
Akif Dede sözleri ve alıntılarını, Akif Dede kitap alıntılarını, Akif Dede en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şairimiz, İstiklal Marşı'nı yazdığı sırada Yunanlıların attıkları top sesleri, Ankara'nın yanı başından duyuluyordu. Bu sebeple, "Korkma!" diye başlamıştı şiirine...Tıpkı Hicret sırasında düşman takibine uğrayarak mağaraya saklanan Efendimiz'in, yol arkadaşı Hz. Ebubekir'e "Korkma! Allah bizimle beraberdir." demesi gibi...
Sayfa 111 - Genç NesilKitabı okudu
"Dindar olmasaydım,gençliğimde ahlâksız olabilirdim.Zira faziletin içtimai bir kavram haline girmediği genç yaşta , insanı ancak din tutar."
Yalnız ve Garip
İnzivayı seven Akif Bey'e
Her hal ve durumda derin bir inkisarın verdiği sürekli hüzünlerin yalnız temsilcisiydi... ama inzivası da huzur vermiyordu. Çünkü hanımının iyice artan sinir hastalığı sebebiyle ne evinde rahat yüzü görüyordu ne de dışarıda. Seyrek gelen bazı dostlarıyla kısa birliktelikler yaşar oda geçerdi bu ölmesine günler kalana kadar böyle devam etti
Sayfa 125
Mehmet Akif'in okul kaydı sırasında yaşadığı hazin kızı Cemile Hanım söyle anlatır:
"Bir gün, mektebe giderken çantamın eksikliğinden dolayı ağlamıştım. Onun üzerine babam bize bir çocukluk hatırasını söyle anlattı:
Babam beni idadi mektebine yazdırmak üzere götürdü . Mektebe kaydımı çabucak yaptılar. Fakat memur kayıt harcı olarak para istedi. "
Mektebe verilmesi gereken bu para ,baba-oğulun sevinçlerini birden üzüntüye döndürdü. Hoca Tahir Efendi ,bu duruma bozuldu. Oğlunu bir kenara çekti. Para kesesini kimseye göstermeden çıkardı. Birlikte kurcaladılar, karıştırdılar ama istenilen paraya ulaşamadılar. Kesedeki para , kayıt harcına yetmiyordu.
Bu olaydan çok etkilenen Akif Bey , sonrasında yaşananları açıklarken, gönlünün hüznü gözlerinde yaş olur :
"Babamın mevcut parası kâfi gelmedi. Baktım, canı çok sıkılmıştı. O sırada cebinden saatini çıkardı. Evirip çevirip bakmağa başladı.
-Baba , neden saate bakıyorsunuz, dedim .
-Bu gümüştür ,dedi. Bunu rehin olarak verirsek , istedikleri parayı alabiliriz.
Babamın beni okutmak için gösterdiği bu fedakârlık karşısında çok müteessir oldum. Ağlamaya başladım.
-Baba, dedim . Ben bu mektepten vazgeçtim. Haydi gidelim.
İşte çocuklar, biz bu şartlar altında okuduk . Siz şimdi çantanızın rengi biraz solmuş diye ağlıyorsunuz .
-Peki baba, sonra ne oldu? Mektebe gitmediniz mi?
-Gittim. Babamın parasının çıkışmadığını görünce, itimat ettiler, 'sonra verirsiniz.' dediler."
Mehmet Akif , zorlukla kaydolduğu bu okulu ,üç yıl sonra , 1888'de , kolaylıkla ve başarıyla bitirdi.
Sayfa 19Kitabı okudu