Hep unuttuğumuz bir ilizyonun içinde değil miyiz? Sonsuza kadar yaşayacağımızı düşündüren paranın peşinde koşarken, geri gelmeyecek tek şey olan zamanın varlığını unutuyoruz..
-onu hala seviyorum.
-Ama o öldü…
-ölmesi onu sevmeme engel değil ki.
-seni ölene kadar seveceğim cümlesi yersiz mi yani?
-Ölen ben olsaydım belki de durum değişirdi.