"Mevcut olan genel bilgilere biraz alt başlık açılarak değinilmiş lakin kökene çok fazla inilmemiş. Bu kitabın eşliğinde bir konuya değinmek istiyorum. "Alevilerin yemeği yenmez" denir hep. Yav arkadaş illa da bir şeylerin yemek istemiyorsanız eğer önce haklarını yemeyin. Dünyaya kötülük penceresinden bakanlar, anlayamaz Alevi'lerin aşkını. Düşkünler yanamaz bu aşkın ateşiyle, sürekli iftira atarak bastırmaya çalışır. Alevilik çoğunluk olarak "İNSANI" merkez alır. Kırmaz bir kalbi, incitmez dostu. Doğaya saygı duyar, hayvana sahip çıkar. Kalbi kurum bağlamışların, asla anlayamayacağı bir Alevi duası paylaşacağım. Bir ölünün arkasından okunan duanın içerisinde ki insan sevgisine, barışa olan hasrete, dikkat edin. Yoldan çıkmışlar anlamaz yolcunun derdini !
"Erenler, canlar, dostlar, yârenler
Yüzümüz yerde, özümüz dârda
Elimiz bağlı, yüreğimiz dağlı
Gözümüz yaşlı, bağrımız ateşli
Yaşam bitimli, acılar bitimsiz
Yer anamız, gök atamız
Doğada doğduk, topraktan var olduk
Bir tende can bulduk, bir bilinçle özgür olduk.
Kişi kötü demeyelim, işi kötü diyelim
Bağışlamak en büyük emek
Emeğiniz varsa bağışlayın
Toprak ana bir canı bağrına basıyor
Ateş külde söner, acı yürekte diner.
Acı paylaşıldıkça azalır,
Sevgi paylaşıldıkça çoğalır.
Acılar azalsın, sevgiler artsın.
Kinler bitsin, dostluklar pekişsin.
Yeni yaşamlarda yeni çiçekler yeşersin.
Allah kalanlara uzun esenlik dolu yaşam versin.
Erenlerin, evliyaların ruhu sinsin
Gerçeğin demine hû!
