Algı Kalesi Gönderileri
Algı Kalesi kitaplarını, Algı Kalesi sözleri ve alıntılarını, Algı Kalesi yazarlarını, Algı Kalesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zaman bile bir süre sonra vazgeçiyor, fazla uğraşmıyor insanı değiştirmeye.
Kitap okuyan bir insan, bir hamal kadar yorulur sırasında. Sanki cümleler birer çuval taşa dönüşür, gözler onları sırtlayıp kitaptan beyine taşır.
Hayat, sonunda ölüm olduğu için güzeldir.
Yapacak bir şey yoktu, hislerin, isteklerin karşısında durmaya çalışmak delilikti. Zihinsel bir süreç değildi yaşamak, sadece yönelimdi o kadar.
"Omuzlarını ezen, seni toprağa doğru çeken zamanın korkunç ağırlığını duymamak için, durmamacasına sarhoş olmalı... Ama neyle? Erdemle, şarapla, şiirle..."
İki gerçek arasındaki bir hayal tüm hissiyatı değiştirebiliyordu.
Bütünden eksik değildi hayat, bütünün parçasıydı, öyle deniliyordu çünkü ruhum sonsuzdu.
Sonsuz bilinen zamanın sadece zerresine sığan bir hayat yaşanıyordu ama fazladan yaşanacak bir güne paha biçilemiyordu.
"Neden hiç şaşırmadım ki, bir kütüphanenin akıbeti yanmaktır her zaman."
'İnsan' ancak toplumsal bir varlık olabilir. Diğer insanlarla bir arada olma durumu insanı insan yapar, yoksa zaten beyni, gözleri, elleri, dili, bacakları hülasa tüm bedeni aynı bile olsa 'insan' diye bir canlı türü toplum dışında oluşamaz."
Zaten hiçbir fikir somut emarelerle bezenmeden, insanoğlunu değiştirecek kadar güçlü olamaz.
Ne yerim yurdum, ne param pulum vardı lakin yaşadığım günü tekrar tekrar yaşamaya hazırdım. Zaman geçmesin istiyordum, doyamıyordum var olmaya.