Hz. Ali’nin şiirlerinde Kur’an ve sünnetin etkisi açıkça görülmektedir. Kaside ve kıtalarının pek çoğunda Peygamber (S.A.V.) sevgisi ve ona yakınlığı ile övünmesi ön plana çıkar. Yüce Allah’a yakarışını dile getirdiği münacat şiirleri ve başta Peygamber Efendimiz (S.A.V.) olmak üzere, yüce şahsiyetler için söylediği mersiyeler şâyân-ı hayrettir.
Öğüt türünden şiirlerinde ilme ve akla vurgu yapar. Nefis terbiyesi, eğitim, dürüstlük, cömertlik, dünya malına önem vermemek, adabı-ı muaşeret ve olgun bir insanın sahip olması gereken seciyeler üzerinde durarak hayat dersleri verir. Zaman zaman insanların vefasızlığından ve yapılan haksızlıklardan söz eder.
Savaş şiirlerinde, müşriklerle yapılan savaşlarda Müslümanların gösterdiği kahramanlıkların öyküsünü anlatır. Savaş şartlarında hasmını psikolojik olarak etkisiz hâle getirmek için veya meydan okuyan birine cevaben söylediği recezleri, onun İslâm uğrunda ölümü nasıl hiçe saydığını gösteren belgelerdir.
İlminin ve kahramanlığının yanı sıra Arap dilini ustaca kullanan ve gramer yazımında öncülük ettiği çoğunlukça kabul edilen Hz. Ali’nin güzel ve etkili söz söyleme yönü Dîvânın Arapçasında açıkça görülmektedir. Bu bakımdan erbabınca değerlendirilmesi için Dîvânın Türkçe çevirisi ile birlikte Arapçası da verilmiştir.
