Öne Çıkan Allahaısmarladık Gönderileri
Öne Çıkan Allahaısmarladık kitaplarını, öne çıkan Allahaısmarladık sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Allahaısmarladık yazarlarını, öne çıkan Allahaısmarladık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
..... düşündükçe kalbim sıkışıyor. Boğulacak gibi oluyorum. Ah, bu hayatın acıları, bu hicran!
Son günlerde ben :D
Ya Rab! Bana şanlı bir zafer, kesin bir galibiyet gösterecek misin? Benim uzun zamandan beri arzusunda bulunduğum bu saadeti tadacak mıyım?
"O güzel sevimli Çanakkale şimdi bir harabe gibiydi."
Sayfa 71Kitabı okudu
..... muharebede şehit düşen fedakâr subayların isimleri yazılıydı. Ve şimdi doğrusu kalben pek sarsılmış bir haldeyim. Kendisi kim bilir nasıl bir naz u niyaz içinde büyümüş, ne azim bir anne-babanın şefkat ve merhameti ile beslenmiş bu vücutlar şimdi nerede yatıyorlar.
Kalbimiz mezarlık..
... şimdi o mesut zamanların kalbimde yerleşmiş ve terk edilmiş bir mezarı var ki!
Gözlerimin ne olduğunu fark edemediği müthiş bir uçurumda çabalıyorum, kurtaran yok, feryat ediyorum. Bütün kulaklar tıkalı. Ağlıyorum, inliyorum. Fakat merhamet edecek kimse yok. Eyvah!..
Ve ben neden hâlâ onu unutamıyorum. Şimdi ondan, o sevda muhitinden, o taze, gül renkli ufuklardan, o sihirli ve cazip gözlerden bu kadar uzak olduğum halde niçin o koyu siyah gözleri, o gözler içinde gizlenmiş ateşîn bakışları unutamıyorum. Ve neden kendimi hâlâ onun için, “O", belki de beni hiç düşünmeyen o kişi için inliyorum.
Ümit, ümit!. Sönmüş bir hayata bir başka canlılık bahşeden ümit. Sen ne mukaddes ve ne muazzezsin. Sende harap ve kırık kalplere yaşattıracak bir gıda veren öyle bir duygu var ki...
Savaşlar, sadece silah üstünlüğü ile kazanılmaz. Bir ordunun, silah gücü ne kadar fazla olursa olsun, askerin zafere inancı ve uğruna mücadele edeceği mukaddesleri yoksa, mağlubiyet kaçınılmazdır.
"Allahaısmarladık" Çanakkale Savaşı'nda bir askerin yazdığı günlük...
Bu eseri ilk Oğuzhan Saygılı hocamın "Kitaplarla Söyleşi 2" inceleme kitabında görmüştüm. O gün eklemiştim listeme okumak şimdiye nasipmiş.
Günlüğün başına şehit Teğmen İbrahim Naci'nin yazdığı not çok etkiledi beni, hani öyle ki başka hiçbir şey yazmasa bu not yeterdi sanki..."Neymiş bu not?" derseniz, İbrahim Naci ailesinin adresini yazıp altına "Bu defter kimin eline geçerse bir şehit hürmetine yukarıdaki adrese göndersin..." diye not düşmüş. (Ulaştırandan Allah razı olsun.) Yirmin dokuz gün boyunca fırsat buldukça notlar düşürmüş defterine. Şehit olduktan sonra komutanı Bedri Efendi devam etmiş günlüğe, o da şehit olunca son imzayı "İmam Mustafa Memduh ve Kâtip M. Atıf" atmış.
Yediği yemeklerden, umutlarına, yarım kalmış sevdalarına kadar her aklından geçeni yazmış. Korkularından da bahsetmiş, yoklamış kendini "ölümden korkuyor muyum?" diye. Hayır ölüm değilmiş onları korkutan düşmana kurşun sıkmadan yitip gitmekmiş meçhullere... Bir de unutulmak, kim korkmaz ki unutulmaktan...
İbrahim Naci bu deftere "Harb-i Umûmi Hâtırâtı ve Gelibolu Muharebâtı Hâtırâtı" isimlerini vermeyi düşünmüş. Yirmi dokuzuncu gün sanki şehit olacağını hissetmiş gibi "Allahaısmarladık" diyerek bitirmiş cümlesini. Kitabı hazırlayan Seyit Ahmet Sılay bu ismin uygun olacağını düşünmüş.
Emeği geçen, bizlere ulaşmasına vesile olan herkesten Allah razı olsun...
Kitap Şuuru
