Çoxlarına kəfən almışdı, amma heç biri özünün deyildi;
yəni öz adını çəkmədi. Gülərək soruşdum ki, bəs özününkü hanı?
Gülümsədi.
- Məgər mən təbii şəkildə öləcəyəm ki, özümə kəfən alım?!
İkinci cümləsi də yaxşı yadımdadır.
Gülüb dedi:
«Mənim döyüş paltarım kəfənim olmalıdır!»