Kitapta o kadar çok Şişko Charlie yaziyor ki okurken yoruldum... Ama yine efsane bir Neil Gaiman kitabıydı. Konusu bir kere çok özgündü ve o yüzden kendini hemen okutturdu. Normalde başka bir yazar olsa eminim daha korkutucu işlerdi ama Neil Gaiman mizah dolu yazmış, sürekli güldürdü beni. Sanki Neil kitabı almış direk size okuyor. O derece samimiydi. Sonunda ne olacak nasıl bitecek diye heyecanla okudum. Sadece Örümcek karakterinden son bölümlerde o kadar cok bahsedildi ki ondan biraz sıkıldım. Araya başka karakterlerin hayatı girdi. Mesela Daisy. Beni çok etkileyen bir karakter olmadı açıkçası. Rosie karakterinden nefret etsemde Daisy'nin yanında Rosie harika kalıyordu. Tabii benim gözümde. Ama kesinlikle Bayan Higgler favori karakterim oldu. Sürekli elinde kupasıyla gezip kahve içmesi falan.. Gel gelelim Charles Nacy'e yani Şişko Charlie'e. Aslında bu lakabı TANRI olan babası ona takmış. Kitapta böyle başlıyor.
Şişko Charlie aslında Anansi adında bir tanrının oğludur. Ama o bunu bilmiyor. Tek çocuktur ama daha sonra öğreniyor ki Örümcek adında bir kardeşi var. Olaylar böylece ilerliyor. Charlie'nin nişanlısı Rosie, Rosie'nin annesi, Örümcek, Daisy, Grahame Coats ve Maeve gibi karakterlerin iç dünyasına çok girildiği için biraz sıkıldım ama yine de olaylar çabuk bağlandı. Örümcek son derece sinir biri bence onu seven var mi bilmiyorum. Yazarın dili zaten çok güzel hemen okunası bir kitaptı. Ve ithaf bölümü son derece orjinal ve güzeldi.
