1941'de savaşa katılan, üç yıl çarpıştıktan sonra üç yıl da yurt dışı görevinde kalan Piyotr semyonoviç Baragin 1974'nin soğuk bir mart günü bu günü bu görevinden ülkesine izinli dönüyordu. Saan 11 sularıydı. Moskova ile Smolens arasındaki Puhovo ilçesine daha bir saatlik yol vardı. Basargin eşyalarını toplamış, valizlerini kilitlemiş, üstündeki takım giysisini, paltosuna, şapkasını güzelce fırçalamış, Phovada inmek için bütün hazırlığını tamamlamıştı.

Yazar:

Konstantin Simonov

Çevirmen:

Mehmet Özgül

Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 5 dk.Sayfa Sayısı: 144Basım Tarihi: 1981Yayınevi: Yazko Yayınları

Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

730gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 28.1

Erkek% 71.9

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Konstantin SimonovYazar · 14 kitap

Konstantin (Kiril) Mihayloviç Simonov (Rusça: Константи́н (Кири́лл) Миха́йлович Си́монов; d. 28 Kasım 1915, Petrograd (bugün Petersburg) - ö. 28 Ağustos 1979, Moskova, Sovyetler Birliği) Rus/Sovyet yazardır. Babası Kızıl Ordu'da subay olduğundan çeşitli taşra okullarında okudu. Moskova'da yükseköğrenim görürken bir yandan da tornacılık yaptı. 1934-1939 arasında Gorki Edebiyat Enstitüsü'nde okudu. 1939'da Tüm Birlik Komünist Partisi'ne girdi. II. Dünya Savaşı'nda ordu gazetesi Kızıl Yıldız'ın savaş muhabiri olarak askerlik yaptı. Gerek cephede gerek cephe gerisindeki Sovyet insanının mücadelesini gazetesine gönderdiği yazılarda dile getirdi. Bu yazılarla Stalin Ödülü'nü kazandı. Savaştan esinlenerek milliyetçi ve devrimci görüşlere yer veren lirik ve epik şiirler yazdı. Savaş sırasında eşi Valentina Serova'ya yazdığı Bekle Beni şiiri, bütün ülkeye yayılmış ve savaşan birçok askerin ezberlediği şiir haline gelmiş; hatta Ortodoks kutsal metinlerinden sonra Ruslar tarafından en çok okunan ikinci yazı olduğu iddia edilmiştir. Savaştan sonra, dönemin ünlü edebiyat dergilerinden Novi Mir'in yayın yönetmenliğini üstlendi (1946-50, 1954-58) ve 1974'te Lenin Edebiyat Ödülü'nü aldı. 1975'te Türkiye'yi ziyaret eden Simonov, öldüğünde Sovyet Yazarlar Birliği'nin sekreteriydi.