Anayurt Oteli
Yusuf AtılganEn Eski Anayurt Oteli Sözleri ve Alıntıları
En Eski Anayurt Oteli sözleri ve alıntılarını, en eski Anayurt Oteli kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gecikmeli Ankara treniyle gelen kadın...
Sayfa 7 - YKY, 31. baskıKitabı okudu
Gene de, saçma da olsa, tek başına birşeyler yapılabileceği sanısını veriyordu; insan katılıyordu bu yalana.
Sayfa 53 - YKY, 31. baskıKitabı okudu
"Bilemiyorum nedensiz olamaz mı ağır bir söz söylemek vurmak ya da konuşmamak vurmamak birşeyler uydurmamı istiyor yaptığımı yasaların daracık bir bölümüne sığdırmak..."
Sayfa 75 - YKY, 31. baskıKitabı okudu
Yüzü sarıydı, katıydı. Soluğu sıklaşmıştı. Sırtını karyolaya yaslayıp bir süre muşambayı kestiği yerdeki yıpranmış, renkleri koyulaşmış tahtalara baktı. Yıllar önce kimbilir nereden, nasıl getirip çakılmışlardı buraya. Bir dağda, ormanda tahtacı kadınlar biçmiştir. Erkeklerinin baltalarla, bıçkılarla devirdiği, budadığı, kabuklarını soyduğu,
Sayfa 106 - YKY, 31. baskıKitabı okudu
Bedenin dayanma gücünü zorlamak da bir çeşit kendini öldürmek değil miydi?
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
“Babası, anası ölmüş. Yanlarına almışlar kızı. On yedisinde evermişler. Gerdek gecesi sabaha karşı bozuk çıktı diye geri göndermiş kocası. 'Hele sürtük, kim bozdu seni kız? Bilmiyom der bu, söylemez. Dövdük falan, valla bilmiyom der. Yeter herif, söyleyecek de ne olucak dedi yengesi. Beş yıl sonra komşu köylerin birinden karısı ölmüş üç çocuklu bir adama vermişler. Üç ay geçmemiş geri getirmiş adam, 'Çok uyuyor bu' demiş. 'Uyur evet, uyur ya işi eyidir. Köy yerinde dul karıya rahat yok; hele kısır olursa.” (s. 15)
İletişim YayınlarıKitabı okudu
“Kocasını bir beslemeyle yakaladıktan sonra üçüncü katta sokağa bakan odalardan birine çekildiğinde yirmi sekiz yaşındaymış daha; iki çocuklu. Yakınları telâşlanmış; görümcesi, yengesi yalvarmışlar; 'Erkektir, olur bunlar; biz nelere göz yumduk' demiş kaynanası. 'Yüzüne bakamam artık, utanırım. Başkasıyla evlensin' demiş.”
Sayfa 126 - İletişim YayınlarıKitabı okudu