Yılmaz Erdoğan sempati duyduğum bir sanatçı. Başarılı bir aktör olmasının yanı sıra çok sayıda film yazmıştır. Salt okumayı yetersiz bulup, yazmaya da teşvik eder ve öğrenciler yetiştirir. Filmlerinde bana hissettirdiği şey hep içten olma durumuydu. Onu bana yakın hissettiren şey buydu. Bu kitapta hissettiğim şey de aynı duygular oldu, içtenlik. Okuduğum diğer şairlerden en büyük farkı -doğal olarak- çok daha hakim olduğum bir dönem hakkında yazıyor oluşu. Bu da beni şiirlerinin içine kolay bir şekilde hapsediyor. Ama sadece bu değil. Sanki şiirlerinin bir tadı var, hatta bir kokusu, bir hissiyatı. Betimlemeleriyle dönemi hakkında kilit ipuçları barındırıyor. Öyle ki uzun yıllar sonra okunduğunda bile gelecek nesillerin fikir sahibi olmasına yardımcı olacak ipuçları bunlar.
