Anneme Mektuplar
Cengiz DağcıAnneme Mektuplar Sözleri ve Alıntıları
Anneme Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Anneme Mektuplar kitap alıntılarını, Anneme Mektuplar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nefret ettiğim kadar severim de kendimi.
Sayfa 29 - Ötüken
Benden başka bir ben daha var mıydı dünyada?
Sayfa 25 - Ötüken
Sekizinci mektup
Neredeydim? Ve neydim ben? Biliyordum, biliyordum: Bozkaya üstünde güneşlenen kertenkeleydim; bir salkım üzümdüm; göğsünde portakal renginde 'Halûk' işlemeli bir çul bebektim; taştım, kayaydım, mezarlık duvarının taşları arasından fışkırmış bir gelinciktim; güneşte teneşir üstüne yatan tertemiz bir ölüydüm; kanayan yaraydım; çizmeye yapışık bir parça çamurdum; tozdum belki Ah, anneciğim! Ben kimdim?
Sayfa 172 - Ötüken Yayıncılık
Sekizinci mektup
Tuhaf değil mi? Bunca yıl geçti aradan. Savaş. Tutsaklık. Hicret. Her şey silindi hafızamdan. Ama Akimova...
Sayfa 168 - Ötüken Yayıncılık
Sekizinci mektup
Hayattan hiçbir şey beklemiyorum diyorum ya, inanma; bekliyorum, Anne. Baharı bekliyorum; çiçekleri, kelebekleri, soğuk vücudumu ısıtacak olan güneşli günleri bekliyorum. Ve İye'yi.
Sayfa 167 - Ötüken Yayıncılık
Yedinci Mektup
Ben o (matruşka) bebek gibiyim. Üstüme kat kat yeni ben'ler geçirdim. Doğrusu ben geçirmedim, yıllar ve yıllar boyunca değişen hayat geçirdi. Bugün ben o 'ben'lerimin ağırlığı altındayım. Sokakta beni gören bir kimse benim gerçek kimliğimi bilemez. Ama ben biliyorum. İçimde, içimin en derin bir yerinde, saklıyım ben.
Sayfa 143 - Ötüken Yayıncılık
Dördüncü Mektup
Geçen yılın yazı babamla birlikte üstüne oturup konuştuğumuz sıraya oturdum. Geçen yılki durumumu düşündüm. Geçen yıl da ezik ve mutsuzdum. Ben her zaman ezik ve mutsuzum. Ama o gün... O günkü mutsuzluğum başkaydı. Yeni filizler fışkırmayacaktı gövdemden. Güneş ışığında ısınmayacaktı yapraklarım. Kuşlar konmayacaklardı dalıma, budağıma. Özlemler uyanmayacaktı içimde. Çiçeklerim açmayacaktı. Ölüm, bir hiçsizlikse eğer, ben ölüydüm.
Sayfa 89 - Ötüken Yayıncılık
Dördüncü Mektup
"Sen hiç hapsedildin mi? "diye sordu.
Ve cevabını beklemeden konuşmasını sürdürdü:
"Yok, hapsedilmedin tabii. Ben de. Ne var ki şiirlerini okurken tutukevleri hücrelerinde çaresiz insanları düşünmekten alamadım kendimi. Sen, Sovyet sistemi içinde yetişmiş, Enstitü öğrencisi genç bir adam... Sen zamanımızın dışında, hatta Sovyet insanına yabancı bir şey arıyorsun hayatta. Gerçeği söylemek gerekirse, ben seni anlamıyorum. Bizim gerçeklerimizi kavrayıp şiirlerinde yansıtmak şöyle dursun, kaçıyorsun bizim gerçeklerimizden. Ama nereye? Durup düşündün mü hiç? Bu kaçış nereye götürecek seni?.. Kendin de bilmiyorsundur."
Sayfa 87 - Ötüken Yayıncılık
Üçüncü Mektup
Çaylarımızı içerken arada bir Halide'nin getirdiği içi üzüm dolu sepete bakıyordun. O günkü mutlu yüzün bugün de gözlerimin önünde. Halide Hastalar bağından sadece bir sepet üzüm değil, Kızıltaş'taki evi getirmişti dersin sana. Benim için ise Halide'nin kendisi bir Kızıltaş'tı ve omuzlarına dökülü gür saçlarında düğümlenmiş bağlar, Pilibaşı, Soğuksu kıyıları, Ayı Dağı, Topkaya bütün güzellikleriyle çözülerek beni kendilerine çağırıyorlardı.
Sayfa 68 - Ötüken Yayıncılık
Üçüncü Mektup
Ertesi günün akşamıydı, İsmail Boylu'nun bir an önce eve girip yerleşmesine izin verdiğini açıkladı ikimize. Ve o andan sonra Kızıltaş'la ilgili hâtıralarımız içimize gömüldü, kaldı. Sen, sadece evi değil, bütün Kızıltaş'ı yüreğinin içine aldın ve dişlerini sıkıp yüreğini kilitledin. Yanılmıyorsam, sen o akşam ihtiyarladın, Anne. Kızıltaş senin yüreğin içinde öyle kilitli kaldı. Kuşkusuz, hayata gözlerini yumarken de Kızıltaş senin yüreğinin içindeydi. Ben ise... Ben başkaydım, Anne. Ben, benim şair ruhumla tabiatın ve Tanrı'nın aşk ve kutunu kazandım. Ağır ağır ihtiyarladım ben; ve ağır ağır sönüyorum. Ve Kızıltaş'ı kilitlemedirn içimde. Kızıltaş'ın bağları ve bahçeleri, inekleri ve keçileri, serçeleri ve saksağanları, kertenkeleleri ve kurbağaları bugün de minnettarlar bana.
Sayfa 64 - Ötüken Yayıncılık