"Nereye gidersen git. Başına ne gelirse gelsin.Şunu bil, Joey. Seni seviyorum ve ne olursa olsun hep seveceğim ve... Doğru olanı yaptığını biliyorum. Sadece.. sadece canım yanıyor, o kadar"
Zaten var olduğunuz bir dünyada Yürümek daha zordur. Aynı mıknatısın kutuplarının birbirini itmesine benzer bu. Onun bir dışarıya ihtiyacı vardı, bu yüzden de var olmadığı bir dünyaya giriverdi.
Artık yaşamıyorum.Nasıl olduysa, kendi hayatımdan kesip çıkartılmışım. Gerçi hla burda olduğuma göre, bu işe yaramamıştı anlaşılan. Öte yandan burda bulunma hakkım olduğunu düşünen tek kişi bendim
Sonra dekor değişti ve yerini başka bir şeye bıraktı.
Hiçbir şeye...
Bir nehir kenarına...
Anlık bir şehir manzarasına...
Hepsi de ayrı ayrı yerlerde açılıp kapanarak beni arayan binlerce göze...
Uzakta mor dağların göründüğü çimenli bir düzlüğe.
Ve sonunda “orası” her neredeyse oradaydım işte. Bunu biliyordum. Kafamın içinde duyabiliyordum.