Arap Milliyetçiliği ve Türkler
İlhan ArselArap Milliyetçiliği ve Türkler Gönderileri
Arap Milliyetçiliği ve Türkler kitaplarını, Arap Milliyetçiliği ve Türkler sözleri ve alıntılarını, Arap Milliyetçiliği ve Türkler yazarlarını, Arap Milliyetçiliği ve Türkler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yobaz Arap hayranı idealistlerimiz, Türk'ün Türk'lük duygularının; şeriatın Arap kardeşliği safsatalarıyla, Türk'ün öz ve güzel dilinin şeriat dili Arapçadır bahaneleriyle, Türk'ün gerçekten övünebilecek birçok geleneklerinin Arap'ın çöl gelenekleriyle ne duruma getirildiğinden habersizdirler ya da bunu önemsiz bulurlar.
Birleşik gibi görünen iki ulus, yani Araplar ve Türkler, aynı din yüzünden birbirlerine yüzyıllar boyunca düşman kesilmişler, diş bilemişlerdir. Bu düşmanlık İslamın doğuşuyla ve Muhammed'in Türk'ü olumsuz tanımlamasıyla yerleşmiş ve onun etkisiyle yüzyıllar boyunca geliştirilmiş ve günümüze dek getirilmiştir.
Şeriatçılar, Arap'ın tarihi Türk düşmanlığının ve Türk'ü aşağılamalarının ortaya vurulmasını pek istemezler; çünkü şeriat verileriyle yıkanmış beyinleri, onları bir bakıma Araplaştırmıştır.
[...] İslâmın, Arapları Arap olmayan öteki Müslüman toplumlardan üstün kabul ettiğini bildiren hadisler de Türk - Osmanlı bilginlerince kutsal sayılmıştır.
Arap Milliyetçiliği ve Türkler
İlhan Arsel
Arap ayaklanmasına önayak olanlar arasında özellikle Türk askeri okullarında okuyan ve eğitim gören Arapların büyük rolü olmuştur. Osmanlı devleti hizmetindeyken bile Arap subayların ve memurların hemen tümü Türkiye aleyhine gizliden gizliye çalışmaktaydılar. İngilizlerle birlik olup Türk'e karşı cephe alırlarken Arap milliyetçiliği adına en yararlı ve en etkili davranışta bulunduklarına inanmaktaydılar.
Sayfa 288Kitabı okudu
Araplar Osmanlıya ihanet etmedi yalanı :)
"Temmuz 1915'te Şerif, Mersin ve Adana'nın kuzeyinden İran sınırlarına dek olan havali de dahil olmak üzere Arabistan'ın bağımsızlığının sağlanması vaadine karşılık Britanya hükümetine askeri yardım önerisinde bulundu."
Kral Hüseyin'in göz koyduğu yerler arasında Adana, Mersin, Birecik, Urfa, Mardin gibi yerler de vardı. Abbusî adındaki bu Arap yazara göre Hüseyin, İngilizlerden çok daha fazla şeyler istemekteydi; fakat bağımsız bir Arap devleti kurmak konusunda onlardan aldığı sözle yetinmek zorunda kaldı. Ve bu söze karşılık da Türklere karşı "cihat" yoluna gitti.
Sayfa 285 - Djemal Pasha. Memories of a Turkish Statesman, 1913-1919, London. 1922, s.209. Türkçe metin için bkz. Cemal Paşa, Hatırat. 1913-1922, İstanbul, 1922.Kitabı okudu
Filistinli Arapların genellikle Osmanlı yöneticilerine, paşalarına karşı ortak bir nefrette birleşmiş olduklarını belirten yazar, oralarda seyahat etmiş bulunan diğer yazarların ve seyyahların Filistinli Araplardan işittiklerini de nakleder. Genellikle şu anlaşılmaktadır ki, o tarihlerde tüm Araplar, Hıristiyan yönetimi altında yaşamayı Osmanlı yönetimine her zaman için yeğ tutmuş ve temenni etmişlerdir.
Sayfa 283 - James Finn, Stirring Times, c.2, s. 179Kitabı okudu
Filistin İngiliz Büyükelçisi James Finn:
"Araplar, Türklerden tiksiniyor ve nefret ediyorlar. Bu nefretin kökleri çok gerilere, Arabistan'ın Türk egemenliği altına girmesi tarihlerine inmekte. Düşmanlıklarının ve kıskançlıklarının nedeni kendilerinden olmayan bir ırkın boyunduruğu altında bulunduklarını hatırlamalarıdır.
Sayfa 179 - James Finn, String Times; Or Records from Jerusalem Consular Chronicles of 1853 m 185K. London. 1878Kitabı okudu
Filistin Kurtuluş Ordusu lideri Arafat'ın temsilcisi Ebu Mazer, Kıbrıs Rumlarına; "Biz sizleri kardeş mücadeleciler sayıyoruz. Sizin zaferiniz bizim de zaferimiz olacaktır. Düşmanımız ortak bir düşmandır"
Sayfa 631 - 1974Kitabı okudu
"...Arapların Türklere karşı besledikleri milli ve ırki kin ve garaz nihayet İslamiyeti imha için ortaya atılan Ehl-i Salîb'in en büyük başarılarını sağlayarak Antakya Haçlı Prensliği ve Kudüs Krallığı'nın ve sonuç olarak Suriye ile Filistin'deki Latin egemenliğinin oluşmasında başlıca neden olmuştur. Fatimilerin bu ateşli kini Şiiliğin Sünniliğe karşı bir mezhep düşmanlığı değil, Araplığın Türklüğe karşı... güttüğü ırki bir garazdır."
Sayfa 279 - Târih-ül Kamil'in Mısır. 1303 hasımı, Fransızca çevirisi, Danişmend. s. 101Kitabı okudu
Hristiyanlık bakımından Latince ne derece olumsuz bulunmuş ise, Arapça da İslam ülkeleri halklarını uyutmak, düşünemez hale getirmek bakımından aynı işi görmüştür. Arapçanın müzikal kudreti yüzünden milyonlarca cahil yığınlar adeta hipnotize olmuşçasına şeriata bağlanmışlar ve dinin muhtevasının ne olduğundan habersiz sürü misali idare edilmişlerdir.
Ne var ki, din adamı Türkçeyi kullandırmamak için elinden gelen her şeyi yapmıştır. İslama hizmette bulunacağım ve İslamı Arap yazısı ve dili ile uygulayacağım diye Arapçaya sarılmış ve Türkçeyi ve Uygur yazı dilini "gâvur dili, gâvur yazısı"dır diye ölüme terk etmiştir.