“Abi yaptığın hatanın farkında mısın? Sen yaşça bizden büyüksün ağabeymizsin, sen bize doğru yolu göstereceğin yere, tam zıddı yollara sürüklüyorsun. Haydar’ın aklına girdin ona en büyük kötülüğü yaptın. Bıçak sırtına değil de kalbine saplansaydı ne olurdu, hiç düşündün mü? O kavga yaparken senin saklanman hiç de etik değil. Dört kişiye karşı bir kişi kavga yaparsa, sonucu böyle olur. Biz babamın yolundan yürümeyeceğiz. Kavgamızı silâhla değil, kalem ile yapacağız, kanunlar dışına çıkmadan, kaba kuvvet kullanmadan yapacağız. Allah’ın verdiği can-ı, ancak Allah alır.”
“Ekrem, ben de pişman oldum özür dilerim. Ne olur aramızda kalsın, özellikle annen bilmesin. Maazallah benimle konuşmanızı tamamen yasaklar.”
