Arkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer
Selim BektaşArkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer Gönderileri
Arkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer kitaplarını, Arkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer sözleri ve alıntılarını, Arkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer yazarlarını, Arkadaş Mektupları: Erdal Öz - Adnan Özyalçıner - Kemal Özer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ben çok yılgınım, seni bilmem.”
Sayfa 126Kitabı okuyor
“Mektup, yazılı türlerin en çok hayallerle doldurulmuş biçimi.”
Sayfa 110 - adnan özyalçınerKitabı okuyor
“Yalnız kağıtlarda çıldırabiliyoruz.”
Sayfa 102Kitabı okuyor
“Biz tedirginiz, biz bunalıyoruz. Geleneklerden iğreniyoruz. Sürüyü hor görüyoruz. Ama onlar gibi okula gidip diploma -yazılı resmî bir kağıt olmaktan öte hiçbir değeri olmayan bir şeyin- ardına düşüyoruz.”
Sayfa 101Kitabı okuyor
“Neden bütün ötekiler gibi davranarak yolumuza zararsız ziyansız devam etmek zorunda bıraktık kendimizi?”
Sayfa 101Kitabı okuyor
“Bugünse değişti her şey. Güneşe çıkıyorum şimdi. Güneşe diye çıkıyordum kapıdan. Ceset karşılıyor beni ilk adımda.”
Sayfa 100Kitabı okuyor
1k’daki “bazı” okurlar için aklımdan geçenler;
“Kafası uyuşturulmuş bir okuyucuyla neyi tartışacaksın, hangi sorundan söz edeceksiniz, o senden daima afyon dumanları arasında durmamacasına kulağına üflenen şu birörnek mısraları isteyecektir. Yapabilir misin bunu, katlanabilir misin bu aşağılık duruma?”
Sayfa 84 - adnan özyalçınerKitabı okuyor
“Herkes sırıtıyordu. Sanki gerekliymiş gibi.”
Sayfa 81Kitabı okuyor
“Yazmak korkutuyor beni. Çünkü herkesin olabiliyor sözcükler.”
Sayfa 77 - “Yalnız benim olabilmeleri için ne yapmalıyım bilemiyorum.”Kitabı okuyor
"Şimdi bir dönemecin başındayım. Bütün eski şeyleri arkamda bıraktım. Hiçbir şey görmüyorum. Bir şey de bilmiyorum. Dönemeçte dikilip kaldım. Geriye dönmek istemiyorum. Onları unuttum çünkü. Dönemeci kıvrılmaya da cesaretim yok henüz. Dönemecin arkası ya uçurumsa? Ama her şeye rağmen dönemeci kıvrılacağım. Uçurumsa yok olacağım. Zaten şimdi de yok sayılırım. Çünkü bütün bildiklerimi unuttum. Bu durumda benim için büyük bir kayıp yok. Ama dönemecin ardında da uçsuz bir deniz ve göz alabildiğine uzayan sedefli bir kıyı ve ağaçlıklı upuzun bir yolla karşılaşırsam... Kendimi buna zorlayacağım. İyice duyuyorum dönemecin başına geldiğimi. Ne olursa olsun kıvrılacağım dönemeci."
Sayfa 68 - adnan özyalçınerKitabı okuyor