Bu kitap, hayat koşturmacasında yanında geçip gittiğimiz, dikkat etmediğimiz şeylere büyüteç tutup gözümüze sokuyor. Kah bir çocuğun, kah bir martının, kah bir ağacın baktığımız ama görmediğimiz tarafını okuyoruz, resimlerin peşine yazılmış kısa yazılarda.Sayfalar sizi su değirmenlerinin döndüğü, pekmezlerin kaynatıldığı zamanlarda gezdirip;modern, gürültülü ve acımasız bir dünyanın ortasında bırakıveriyor.Zaman tokat gibi yüzünüze çarpınca silkinip uyanıyorsunuz o tatlı rüyadan. Mırıldanıyorsunuz kendi kendinize:"Geçmiş. O bir yük tireni değil mi? Bir gül mevsimi, bir leylek. Bırakın gitsin. Tası tarağı toplayıp gitsin. "
Mustafa Kutlu fotoğraf ve yazılarıyla nostaljik bir havaya sokuyor okurunu. Bu yazılar arasında çocukluğuna dair otobiyografik unsurları da paylaşıyor. Şahsen Mustafa Kutlu'nun eserlerinde sürekli kullandığı tirenin hayatında ne denli önemli olduğunu, ona neler çağrıştırdığını bu kitap sayesinde az çok biliyorum. İyi okumalar.
