Çehresi yeni kurumlar ve yeni kavramlarla şekillenen Osmanlı İmparatorluğu’nun sıradan bir memurunun sıra dışı hikâyesini içerir bu hatırat. 19.yy İstanbul Türkçesinin en güzel eserinde, Derviş Aşçı Dede’nin nefis üslûbuyla bir devrin insanları, âdetleri, hülyaları, karanlıkta kalmış hayat manzaraları, bir medeniyetin son yüzyılının hüzünlü görkemi yer alır. Aşçı Dede’nin zâhir, bâtın, mecaz, hakikat cilveleri yüklü kepçesinden dökülen bu eserde 1828–1906 arasında Osmanlı coğrafyasının askerî bürokrasisi, sufi muhitleri ve her meşrepten insanlarının dünyası gözler önüne serilir. Tasavvuf cephesi ağırlıklı olmak üzere son dönem Osmanlı hayatına ışık tutacak bilgileri içeren Aşçı Dede’nin Hatıraları kendimizi tanıma ve anlama hususunda kaygılarımızı giderebilecek nitelikte bir eserdir. Yazarının İstanbul’dan başlayarak Edirne’den Hicaz’a; Erzincan’dan ﬁam’a uzanan memuriyetleri sebebiyle geniş bir coğrafyada bulunmuş olması, esere seyahatname hüviyetini de ilave etmektedir. Bu anlamda Aşçı İbrahim Dede’yi devrinin Evliya Çelebi’si, eserini de Seyahatname’nin –ebat itibariyle daha küçük olmakla beraber- ikinci versiyonu saymak yerinde olacaktır.

Yazar:

Aşçı İbrahim Dede

Derleyen:

Mustafa Koç

Derleyen:

Eyüp Tanrıverdi

Tahmini Okuma Süresi: 58 sa. 5 dk.Sayfa Sayısı: 2050Basım Tarihi: 7 Kasım 2017Yayınevi: Kitabevi Yayınları

ISBN: 9789756403983Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Anı-Mektup-Günlük,

Din (İslam),

Tasavvuf-Mezhepler-Tarikatlar

#3.608 Tasavvuf-Mezhepler-Tarikatlar türünde

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

842gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 45.5

Erkek% 54.5

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Aşçı İbrahim DedeYazar · 1 kitap

Asıl adı Halîl İbrâhîm’dir. 1243/1828 yılında İstanbul’un Kandilli semtinde doğdu. Aşçı İbrâhîm Dede sanıyla tanındı. Babası Mehmed Ali Efendi, annesi Behiye Hanım’dır. İlk eğitimini Kandilli Mahalle Mektebi ve Şehzadebaşı’ndaki sıbyan mektebinde tamamladı. 1257/1841 yılında Süleymaniye Rüşdiyesi’ne kaydedildi. 29 Cemâziyülâhir 1263/4 Haziran 1847 tarihinde Ordular Ruznamçe Kalemi’nde memur olarak göreve başladı. Bir süre Kara Halîl Efendi’den İzhâr dersleri aldı. Halveti şeyhlerinden Hasan Efendi ve Kızıl Dede Efendi’ye intisap ettikten sonra Mesnevî sohbetlerine katıldığı ve çok etkilendiği Kasımpaşa Mevlevihanesi postnişini Kadri Dede’ye mürit oldu. Osmanlı-Rus Harbi sebebiyle 1272/1856 yılında Erzurum’a tayin edildi. Aynı yıl ordunun Erzincan’a nakledilmesi sebebiyle Erzurum’dan ayrıldı. Erzincan’da Terzi Baba’nın halifeleri vasıtasıyla Nakşiliğin Halidiye koluna bağlandı. 1276/1860’ta hilafet ve icazet aldı. Bu arada görevi sebebiyle Erzurum’a gidip geldi. Erzincan’da iken görevinden istifa ederek İstanbul’a döndü. Derviş Paşa’nın çiftliğini idare etmek üzere 12 Zilkade 1288/23 Ocak 1872 tarihinde Şam’a gönderildi. 1309/1892 yılında Şam’da baş gösteren kolera salgını yüzünden tekrar İstanbul’a döndü. 16 Zilkade 1310/1 Haziran 1893’te tekrar vazifesi gereği Şam’a gönderildi. Burada üç yıl kaldıktan sonra Edirne’ye tayin edildi. 1314/1897 yılında hac farizasını ifa etti. 1323/1906 yılında rahatsızlığı sebebiyle emekliye ayrıldı ve İstanbul’a dönerek doğum yeri olan Kandilli’ye yerleşti. Aşçı Dede’nin Mecmua’nın sonunda yer alan otobiyografisinden 1323/1906 yılında hayatta olduğu anlaşılmaktaysa da ölüm tarihi ve mezarı belli değildir.