Sonra kapanmıştı kapı, sanki bir daha hiç açılmayacakmışçasına...
Feryadı sokağı çınlatıyordu.
Bir yavru annesinden koparılıyordu ve dünya bunu görüp utanmıyordu..
Sanki burada bekleyen evladı değildi.
Asiye tam da böyle düşünmüştü, henüz sekiz yaşında küçücük bir kızken. O gün beklemekten Vazgeçti. Ve sevmekten...