Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri
Yekta KopanAşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri Gönderileri
Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri kitaplarını, Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri sözleri ve alıntılarını, Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri yazarlarını, Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bir kere âşık olunur. Aynaya her baktığında onun yüzünü görüyorsan iş bitmiş demektir. Gittiği günden sonra baktığın her yolun son durağında onu görüyorsan da, sen bitmişsin demektir.”
“Biraz sonra, çalar saatin otomatik olarak ötmeye başlayacak. İşsiz, aşksız ve umutsuz bir güne davet edecek seni. İşte yine aynı şeyi yapıyorsun; kendine acıyorsun.”
“Sevgi dolu bir ortamda sevgisiz yaşanabileceğini gösterdin bana, demek ki ben de sevgisiz bir ortamda sevgiyle yaşayabilirdim. Sahi ne zaman bitti aşk senin için?”
“Yıllar önce defterime yazdığım bir söz geliyor aklıma: “Sevmenin en zor yanı sevilmek...” Ne kadar aptalmışım, sevmenin en zor yanının, kendini bir kenara koyup, sevildiğini görmek olduğunu anlamak için, yalnızlığımı kendime tekrar tekrar tarif etmem gerekiyormuş demek ki.”
“Onu artık tümüyle unuttuğumu, onun izini taşıyan her şeye yeniden dokunabileceğimi sanıyordum, yanılmışım.”
“Yanaklarım şiş mi, gözümde çapaklar var mı, saçım darmadağın olmuş mu demeden sevgilinin yüzündeki gülümsemeyi yakalamak, insanın artık rotasını bulduğunun kanıtı değil midir?”
“Her zamanki gibi kendimi hüzünlü bir tablonun merkezindeki figür olarak görmekten aldığım garip zevk mi beni bu saatte burada tutan?”
Yekta Kopan/söyleşi bölümü
Bütün bir odayı kağıtlarla kaplayıp yazanlardan çırılçıplak soyunup bir banyo küvetine oturarak yazanlara, günün sadece belli saatlerinde, değişmeyen bir mekanda yazabilenlerden yattığı yerden, gözleri kapalı bir şekilde dikte ettirerek yazanlara türlü yazar tipleriyle doluydu edebiyat tarihi. Kimileri körkütük sarhoş olmadan, kimileri de yoğun miktarda uyuşturucuyla kendinden geçmeden yazamıyordu. Ama benim yaşadığım gibi bir deneyime rastlamak mümkün değildi. Birçok şiirini yarı uyku halinde yazdığı bilinen, hatta bu yönüyle kimi eleştirmenler tarafından düş görücü olarak anılan William Blake'te bile tümüyle bilinçdışı bir yazma süreci yoktu. Açıkçası kitap okumaktan korkar olmuştum. Okuduklarımın bir şekilde beynimden taşıp kağıtlara döküldüğünü düşünüyordum. Delirmenin eşiğindeydim.
Söyleşi bölümü
Okurken de durum farklı değildi benim için. Önceleri aman şu sözü aklımda tutayım, aman bu bölümdeki imgelerin dizilişindeki alt anlamı yakalayayım derdim. Ama zamanla bütün bunları geride bıraktım ve okuduğum her şeyin içime işlediğini fark etmeye başladım.
görmek başka şey, yaşamak başka.
Her akşam, bir önceki akşamın haberlerini unutturmaktan başka ne yapıyoruz?
"Bana gördüklerinizi getirmeyin. Bana gördüklerinizin ardındakini getirin. Eğer bir şeyin arkasını görmek için çaba harcamazsanız, o size istediği kadarını gösterir. Çünkü unutmayın, her şey aslında göründüğünden farklıdır."
"Hangi kömür, günün birinde elmas olacağını önceden bilir? Köpeklerin bu kadar çok olduğu bir yerde, bir sopa ne kadar uzağa fırlatılırsa fırlatılsın yine de kendini, atan kişinin yanında bulacaktır."
"Ömrümce hep adım adım, her yerde seni aradım
Ben kalbimden başka yerde, inan seni bulamadım..."
"kitaplarla kurmaca bir dünyanın ya da yıkıcı acıların izini sürüyorum ama sizinle de yaşamın zevklerini ve başka bir yerden bakabilmenin keyfini yaşıyorum."