Asla Yapma
Koethi ZanEn Eski Asla Yapma Gönderileri
En Eski Asla Yapma kitaplarını, en eski Asla Yapma sözleri ve alıntılarını, en eski Asla Yapma yazarlarını, en eski Asla Yapma yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hikayeleri anlatabilirdim ama artık onları hissedemezdim.
Bizim için kader diye bir şey yoktu. Sen hazırlıksızsan, laçkaysan, dikkat kesilmekten vazgeçmişsen işte o zaman kullanılan bir kelimeydi kader. Kader, zayıf insanın koltuk değneğiydi.
Tutsaklık insana bir şeyler yapar. Ne kadar aşağılık bir hayvan olabileceğinizi gösterir. Hayatta kalmak ve bir gün öncesine göre daha az acı çekmek için nasıl da her şeyi yapabileceğinizi gösterir.
İnsanın ünlü bir baş düşmanı olmasının da bir avantajı vardı, dünya alem bütün ayrıntıları duymadan evlenemezdi.
Genç ve hayata hazır olmanın anlamı buydu; nasıl bir geçmiş olduğu farketmez, sadece onu arkanızda bırakır ve kendinizi özgür olmaya zorlardınız.
Yoksa hiç kimse hiçbir şeyin üstesinden gelemez mi? Şu anda, şu dakikada, milyonlarca yürekte, varoluşun yükünü taşıyan bedenlerde, gerçekten de onca acı, onca keder mi var hala? Bir yerlerde, geçip giden anlarda, başlarına gelenleri belki de birkaç saat için unutacakları anlarda, gözyaşları içinde gülümsemeye çalışıyorlar mı? Belki de yaşamak budur.
İnsanlar çoğu zaman tutkularına kapılıyorlar, asla yapamayacaklarını düşündükleri şeyleri yapıyorlar ve bütün yaşamları bir anda değişiyor.
Önce panikledim. Sonra Asla Yapılmayacaklar Listesi'ndeki yedi numarayı hatırladım: Asla panikleme. Çarçabuk geri sarıyordum, o gün neler yaptığımızı, o gün nerede hata yaptığımızı boş yere bulmaya çalışıyordum. Bu bizim "kaderimiz" değildi
Ray'e tekrar baktım, gururla gülümsediğini gördüm. Saplantısından hiç utanmıyordu. Niye utansın ki? Ray için bunlar sadece birer hikayeydi. Kurbanların gerçek insanlar olduğunu hiç düşünmüş müydü? Bu albümlerin içerdiği trajedi, dehşeti anlıyor muydu? İnsanların yaşamları yerle bir olmuştu ve bu da onun hobisiydi. Pul biriktirmek gibi bir şey.
Burada hangimiz daha şanslıydık? Merak ediyordum. Jennifer artık yalnız kalmak zorunda değildi, oysa ben burada olduğum sürece, kendi sandığım içinde kapalı kalacaktım, kimsenin içeri girmesine izin vermeyen yapayalnız bir insan. Gergefe geçirilmiş bir kumaş kadar gergin, fobiler ve paranoya dışında yol göstereni olmayan biri. Kırık. Tamiri olanaksız. Tuzağa düşmüş.
