Atatürk Sözleri ve Alıntıları
Atatürk sözleri ve alıntılarını, Atatürk kitap alıntılarını, Atatürk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Büsbütün unutulmaktansa hiç doğmamış olmayı yeğlerim”
(Mustafa Kemal ATATÜRK)
Bir adam ölebilir,milletler kurulur veya çökebilir ama fikirler her zaman yaşar...
"Dinlenmek galiba ancak öldükten sonra nasip olacak."
Sayfa 128 - Altın Kitaplar — Mustafa Kemal AtatürkKitabı okudu
"Sözüm ona ülkeyi yönetmekte olanların birçoğu gevezelikten başka bir şey bilmeyen, duyguları ham, düşünceleri belirsiz birtakım kişilerdi."
Sayfa 63 - Altın KitaplarKitabı okudu
"Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini,
Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini."
Namık Kemal
"Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini,
Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini."
Başkomutan Gazi Mustafa Kemal Atatürk
Sayfa 242 - Altın KitaplarKitabı okudu
"Tartışmalar sırasında iki ayrı görüş ortaya çıktı. Birisine göre, vatanı kurtaracak insan doğuştan büyük adam olmalıydı. İkincisine göre ise, büyüklük ancak yapılacak işle ölçülebilirdi. Bu ikinci fikir, Mustafa Kemal'indi."
Sayfa 63 - Altın KitaplarKitabı okudu
Atatürk’ün hayranlarından bir kadın:
“Türkiye sevgilisini kaybetti,” demişti. “Şimdi artık uslu uslu kocasıyla oturması gerekecek.”
İzmir'in işgali üzerine, Sultanahmet Camii'nin önündeki meydanda elli bin kişi toplandı. Karalar giymiş bir kadın, ateşli bir konuşma yaptı, "Kardeşlerim, yurttaşlarım," diyordu. "Gecenin en karanlık olduğu ve hiç bitmeyecek sanıldığı zaman, gün doğuşunun en yakın olduğu zamandır.'
Bu kadın Halide Edip'ti. Kendisi politikaya atılmış sayılı Türk kadınlarından biriydi ve ileride yeni ihtilalin saflarında güçlü bir rol oynayacaktı.
Sayfa 194 - Altın KitaplarKitabı okudu
"Köylü memleketin efendisidir!"
Bir gün danslı çay saatinde, Sofya'da şık bir gazinoda oturmuş, orkestrayı dinliyordu. O sırada köylü kılığında bir Bulgar girip, yanındaki masaya oturdu. Garsonu üst üste çağırdı; garson onu önce umursamadı, sonra da servis yapmayı reddetti. Arkadan da gazinonun sahibi, köylüye çıkıp gitmesini söyledi. Köylü "Beni buradan atmaya nasıl cesaret edersiniz?" diye kalkmayı reddetti. "Bulgaristan'ı benim çalışmam yaşatıyor. Bulgaristan'ı benim tüfeğim koruyor." Bunun üzerine polis çağırdılar. O da köylüden yana çıktı. Köylüye çay ve pasta getirmek zorunda kaldılar, o da bunların parasını tıkır tıkır ödedi. Mustafa Kemal sonra bu olayı arkadaşlarına anlatırken, "İşte ben Türk köylüsünün de böyle olmasını istiyorum," dedi. "Köylü memleketin efendisi durumuna gelmedikçe Türkiye'de gerçek bir ilerlemeden söz edilemez." Kafasında, ilerideki Kemalist slogan böyle filizlenmişti: "Köylü memleketin efendisidir."
Sayfa 85 - Altın KitaplarKitabı okudu