Ateş: Bir Takımın Güncesi
Henri BarbusseAteş: Bir Takımın Güncesi Gönderileri
Ateş: Bir Takımın Güncesi kitaplarını, Ateş: Bir Takımın Güncesi sözleri ve alıntılarını, Ateş: Bir Takımın Güncesi yazarlarını, Ateş: Bir Takımın Güncesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Savaşan iki ordu, intihar eden bir tek ordudur
Sayfa 359Kitabı okudu
Ben dün 26 yaşındaydım. Söyleyin şimdi bana, ben kaç yaşındayım
Sayfa 303Kitabı okudu
Bizler bozulanı tekrar kurmak için yaratılmışız
Sayfa 171Kitabı okudu
İnsan ancak her şeyini yitirince bir zamanlar ne kadar mutlu olduğunu anlıyor
Sayfa 163Kitabı okudu
Aydınlık gecenin içinden sıyrıldı ve her şeyi sardı.
Sayfa 68Kitabı okudu
Savaşan iki ordu, intihar eden bir tek ordudur.
Sayfa 359Kitabı okudu
Erdemlerden ne kadar çok cinayet yaptılar!... Ve bunlara "Milli" adını taktılar. Bunu bir sözcükle yaptılar. Gerçeği bile farklı şekilde gösteriyorlar.. Gerçeğin yerine, her biri kendi milli gerçeklerini koyuyor. Ne kadar millet varsa, o kadar gerçek var.. Ve bunlar asıl gerçeği ezip büzüyor, işe yaramaz hale getiriyorlar..
Sayfa 372Kitabı okudu
-Evet kardeşim, haklısın, dedim, savaşlar bizlerle yapılır, savaşların hammaddesi bizleriz... Savaş, basit erlerin etiyle, ruhuyla vücuda getirilir. Biz hepimiz kanlı ölüm ovalarını ve kandan nehirleri dolduranlarız. Öyle ki, sayılarımızın çokluğu ve genişliğinden dolayı, sessiziz ve göze görünemeyiz. Boşalmış şehirler, harap olmuş köyler bizim çöllerimizdir. Evet hepimiz, her şeyimizle hepimiz... Evet, bu gerçektir, savaş, halk demektir. Onlar olmasa diğerleri hiçbir şey yapamazlar. Her şey uzaktan uzağa duyulan cıyaklamalardan öteye geçemezdi.. Savaş kararını verenler halklar değildir, savaşı efendiler çıkarır. Şimdi halklar kendilerine hükmeden efendilerden kurtulmaktadır...
Sayfa 365Kitabı okudu
-Sen daha savaşmak mı istiyorsun?
Hepsi birden homurdandı:
-Evet, artık savaş istemediğim için savaşmak istiyorum. Bu sefer belki de yabancılara karşı değil...
Sayfa 364Kitabı okudu
Cenazelerini sırtlarında taşıyanlar diyebileceğimiz bu insanlar bize, sanki bizmişiz gibi benziyorlardı. Bu dehşetli gecenin içinden sıyrılmış olan bu insanlar, ister bizim taraftan, ister öteki taragtan olsunlar, hepsi de aynı süprüntü ve sefalet üniformasını yaşıyorlardı.
Bu artık her şeyin sonuydu!... Bu savaşın bir an için duruşu, savaş destanının bir tükenişiydi.
Sayfa 350Kitabı okudu
Erdemlerden ne kadar çok cinayet yaptılar!.. ve bunlara “milli” adını taktılar. Bunu bir sözcükle yaptılar. Gerçeği bile farklı şekilde gösteriyorlar… Gerçeğin yerine, her biri kendi milli gerçeklerini koyuyor… Ne kadar millet varsa, o kadar gerçek var…
Sayfa 372Kitabı okudu
Savaşan iki ordu, intihar eden bir tek ordudur.
Sayfa 359Kitabı okudu
İnsanlar arasında, ırklar arasındakinden çok daha derin ve aşılması imkansız bir eşitsizlik olduğunu görüyoruz…
Bu dünyada hiçbir memlekete tek ülke denilemez… Her memleket sınırları içinde iki ayrı ülke var… Ve her bir memleket birbirine yabancı iki ülkeye ayrılmış. Cephede, orada çok mutsuzluk var; burada, geride ise çok fazla mutluluk var!..
Sayfa 325Kitabı okudu
Bu Allah nasıl oluyor da herkesi, herkesle birlik olduğuna inandırıyor!.. Niçin hepimizi dirsek dirseğe getirip yabaniler gibi “Allah bizimledir!” “Yok bizimledir!” diye bağırtıyor.
Sayfa 306Kitabı okudu