Atlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle
Ayn RandAtlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle Gönderileri
Atlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle kitaplarını, Atlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle sözleri ve alıntılarını, Atlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle yazarlarını, Atlas Vazgeçti 2. Bölüm: Ya Öyle Ya Böyle yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bize, bu düzene uygun yaşamanız gerek deniyor, bu düzen ahlâkî yasa olarak adlandırılıyordu, Oysa o yasa, uyanları ve uygulayanları uyguladılar diye cezalandırıyordu. Yasaya uymaya ne kadar uğraşırsanız, o kadar çok ıstırap çekiyordunuz. Ne kadar hile yaparsanız o kadar ödüllendiriliyordunuz. Sizin dürüstlüğünüz, başka birinin namussuzluğuna teslim edilmiş bir araç gibiydi. Namuslular ödüyor, namussuzlar alıyordu.”
“Duygulara sahip olabilecek kadar özgür olsaydık, merhamet ve minnet duyardım, ama değiliz, öyle değil mi, Eddie? Biz ölü bir gezegende yaşıyoruz. Ay gibi bir yer. Hareket etmek zorundayız, ama soluklanıp duygular hissetmek için duramayız, çünkü o zaman soluyacak hava olmadığını fark ederiz.”
“Şu birkaç dakikayı aş, sonra onun ardından gelen birkaç dakikayı aşmakla uğraş. Zamanla kolaylaşacak. Gün gelecek, hepsini aşmış olacaksın…”
“Ülkede başıboş dolaşan bir yok edici var, temel direkleri birer birer kesiyor, sonunda yapının başımıza çökmesini sağlamaya çalışıyor. Acımasız bir yaratık, akla sığmaz bir amaçla harekete geçmiş durumda...”
Sanki hiç... hiç insan kalmamış, insanların kullandığı diller de kalmamış gibi hissediyorum," dedi Eddie Willers. "Sokak ortasında avaz avaz bağırsam, duyacak kimse yokmuş gibi hissediyorum... Yo, hissettiğim tam bu değil, aslında şöyle: Sokaklarda birisi bağırıyor, ama insanlar oradan geçiyor, ses onlara hiç ulaşmıyor gibi hissediyorum...”
“Ticaretin, iki tarafın rızasıyla değil de, zorlamayla yapıldığını görürseniz, üretebilmek için hiçbir şey üretmeyen insanlardan izin almanız gerektiğini görürseniz, paranın mal alıp satanlara değil de, ikramlar, iltimaslar alıp verenlere doğru aktığını görürseniz, insanların çalışmayla değil de, nüfuzla zenginleştiğini gözlemlerseniz ve yasalarınız da sizi bütün bunlardan korumuyorsa, tam tersine, o insanları size karşı koruyorsa, yolsuzluğun ödüllendirildiğini, dürüstlüğün kendini feda etme anlamına geldiğini anlarsanız, toplumunuzun yazgısının yok olmak olduğunu anlarsınız.”
“Para, ne istediğini bilmeyen insana mutluluk satın alamaz; değer bilmeyene bir değerler kodu veremeyeceği gibi, ne arayacağına karar vermekten hep kaçınmış birine de bir amaç sunamaz. Para budalalara akıl satın alamayacağı gibi, korkaklara alkış, beceriksize saygı da sağlayamaz”
"Hiçbir şeyden korkmaya hakkım yok. Çok mutluyum. İnsanlar hayatta ancak acı çeker diyenlere hiçbir zaman inanmamıştım. Böyle şeylere kapılıp pes edemezdim. Çok güzel, çok harika şeyler olabileceğini biliyordum. Tabii bunun benim başıma gelmesini beklemiyordum... Bu kadar büyüğünü, hele bu kadar çabuk, hiç beklemiyordum. Ama buna da ayak uydurmaya çalışacağım."
"Mutluluğumu utanç verici bir sır gibi sakladım. Oysa onu apaçık yaşamam gerekirdi."
Sayfa 380 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu
"Sokak ortasında avaz avaz bağırsam, duyacak kimse yokmuş gibi hissediyorum... "
Sayfa 168 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu
"Ölü doğmuş bir umudu besleyemem."
Sayfa 51 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu
"Saygı duymadığınız insanlardan gelen övgü ve hayranlığın ne değeri var?"
Sayfa 34 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu
"En inanılmaması gereken şey, gözünüzle gördüğünüz şeydir."
Sayfa 4 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu
"Bir insanın, yaşayan, düşünen bir zihnin anlayışına açlık duyuyordu. Bütün bu insanlardan öyle usandım ki, diye düşündü acı acı."
Sayfa 3 - Plato Film YayınlarıKitabı okudu